Rosyjski pisarz i polityk Eduard Limonow zmarł we wtorek w Moskwie w wieku 77 lat – podały media w Rosji. Limonow był dysydentem, pisarzem i publicystą; przywódcą radykalnej Partii Narodowo-Bolszewickiej, kilkakrotnie delegalizowanej w Rosji.
O śmierci Limonowa w jednym ze szpitali w Moskwie poinformował najpierw deputowany Siergiej Szargunow. Przed kilkoma dniami media podały informację, że pisarz trafił do szpitala po zaostrzeniu się choroby nowotworowej. "Do ostatniej chwili kontaktował się, rozmawiał (...), zachowywał rozsądek i jasność umysłu" - powiedział Szargunow.
Limonow (Eduard Sawienko) urodził się 22 lutego 1943 roku w Dzierżyńsku, młode lata spędził w Charkowie. Imał się wielu zawodów, był karany, związał się z niezależnym ruchem literackim w Moskwie. W 1974 r. jako dysydent, pozbawiony obywatelstwa radzieckiego, wyemigrował do USA, później mieszkał we Francji. W latach 80. XX wieku opublikowana została w Paryżu jego debiutancka powieść "To ja - Ediczka", która zyskała rozgłos i została przetłumaczona na kilkanaście języków. Do 1987 roku, gdy uzyskał obywatelstwo Francji, a więc przez większość swojego życia na Zachodzie, Limonow był bezpaństwowcem.
Do Rosji wrócił na początku lat 90. i zaangażował się w działalność polityczną. Założona przez niego w 1993 r. Partia Narodowo-Bolszewicka łączyła hasła skrajnie lewicowe z retoryką wielkomocarstwową. W pierwszych latach po 2000 r. partia Limonowa wielokrotnie występowała z gwałtownymi protestami, rozbijając wiece innych partii politycznych i włamując się do rządowych budynków. Miała opinię jednej z najsprawniejszych formacji politycznych w Rosji. Jej działalność została zakazana; Limonow założył partię Inna Rosja, która jednak nie została zarejestrowana.
W 2009 roku Limonow ogłosił, że będzie w imieniu opozycji kandydował w wyborach prezydenckich w 2012 roku. Centralna Komisja Wyborcza odmówiła zarejestrowania jego kandydatury.
W swych książkach i publikacjach politycznych pisarz bezceremonialnie potępiał wszystkie przemiany w Rosji, począwszy od pieriestrojki Michaiła Gorbaczowa. Wśród najbardziej znanych książek Limonowa są m.in. "Dziennik nieudacznika" i trylogia "Wyrostek Sawienko" opowiadająca o młodości w Charkowie.
"W młodości był to pisarz genialny. Powieść +To ja - Ediczka+ była absolutnie wspaniała" - powiedziała o Limonowie pisarka Ludmiła Ulicka. Zdaniem pisarza i krytyka Dmitrija Bykowa Limonow był człowiekiem trudnym, wspaniałym i "nieznośnym".
13 marca br. Limonow poinformował w mediach społecznościowych o planach wydania książki, którą ukończył, zatytułowanej "Starzec w podróży".
Z Moskwy Anna Wróbel (PAP)
awl/ mal/
