Stanisław Dziedzic - historyk literatury, publicysta, kulturoznawca, dyrektor Biblioteki Kraków, a wcześniej dyrektor Wydziału Kultury w Urzędzie Miasta Krakowa został w środę pochowany na Cmentarzu Salwatorskim. "Żegnamy profesora Krakowa" - mówił prezes PSL Władysław Kosiniak-Kamysz.
Stanisław Dziedzic zmarł 8 kwietnia, przegrał walkę z koronawirusem. W środę żegnała go rodzina, przyjaciele, współpracownicy, przedstawiciele władz miasta, krakowscy radni, reprezentanci uczelni i instytucji kultury.
Podczas uroczystości zastępca szefa kancelarii prezydenta Piotr Ćwik wręczył rodzinie Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski przyznany pośmiertnie Stanisławowi Dziedzicowi za wybitne zasługi w działalności na rzecz rozwoju kultury polskiej i za ochronę dziedzictwa kulturowego.
Prezydent Krakowa Jacek Majchrowski przypomniał, że Stanisław Dziedzic pochodził spoza Krakowa, ale "tak wgryzł się w Kraków, że nie było tutaj dla niego żadnych tajemnic". "Był osobą, która jak mało kto dbała o to miasto" – podkreślił Majchrowski. Dodał, że Stanisław Dziedzic był uczonym, pisał, był zaangażowany w wiele przedsięwzięć kulturalnych i inwestycji miejskich, a odszedł przed zakończeniem prac nad "Encyklopedią Krakowa" i zakończeniem reorganizacji oraz przenosin Biblioteki Kraków.
"Był osobą ciepłą, dobrą, która potrafiła wszystkich wysłuchać. Miał może jedną wadę - lekko spóźniał się na spotkania. Teraz tę wadę zlikwidował i na inne spotkanie odszedł zdecydowanie za wcześniej" – powiedział prezydent Krakowa.
Rektor UJ prof. Jacek Popiel mówił, że rzadko się zdarza, aby urzędnik tak dobrze znał się na kulturze i potrafił doradzić, co należy zrobić, aby się rozwijała. "Żegnamy wspaniałego człowieka, który rozkochał się w Krakowie" – mówił.
Zmarłego, który należał do PSL, żegnał także prezes Stronnictwa Władysław Kosiniak-Kamysz. Podkreślił, że największą pasją Stanisława Dziedzica były "Kraków, książki i ludzie". "Kraków był dla niego całym światem" – mówił Kosiniak-Kamysz. "Żegnamy profesora Krakowa. On ten tytuł wychodził sobie po ulicach naszego miasta, dbając o jego kulturę i dziedzictwo, o to wszystko, czym oddychał" – ocenił. Dodał, że Stanisław Dziedzic nigdy nie zapomniał o domu, z którego wyszedł, o swoich chłopskich korzeniach, których się nie wstydził.
Mszy św. pogrzebowej przewodniczył ks. kard. Stanisław Dziwisz. Jak mówił, zgromadzeni poprzez modlitwę wyrażają wdzięczność zmarłemu za jego "wielki wkład i troskę o dziedzictwo historyczne Krakowa". "Kochał nasze miasto. Kochał jego historię" – mówił kard. Dziwisz. "Dbał o wszystko, co piękne, aby nie uległo zniszczeniu i zapomnieniu. Wdzięczność nasza obejmuje również prace zmarłego nad twórczością literacką Karola Wojtyły, Jana Pawła II. Pracy tej oddawał się z wielką pasją i kompetencją. Panie doktorze bardzo dziękuję za tę pracę i za wielki wkład w zachowanie dziedzictwa Jana Pawła II".
Rektor Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II ks. prof. Robert Tyrała mówił w homilii, że nikt z nas nie żyje i nie umiera dla siebie, a słowa te można odnieść do Stanisława Dziedzica. "On naprawdę nie żył dla siebie, ale służył Bogu i człowiekowi. W jego życiu widać było nieustanne poczucie wypełniania misji: bycia dla innych, chęci budzenia nadziei. Był niezwykłym człowiekiem, który nie zatrzymywał się na sobie, ale z wielką pasją prowadził do tego, co najważniejsze. Pełen pomysłów, zarażający nimi innych był jak iskra zapalająca do działania. Skończyło się jedno dzieło a już zaczynało się następne" – powiedział ks. prof. Robert Tyrała.
Nad grobem Stanisława Dziedzica zabrzmiały piosenki Piwnicy Pod Baranami oraz zagrana na trąbce "Barka" - ulubiona pieśń Jana Pawła II.
Stanisław Dziedzic miał 67 lat. Urodził się 13 października 1953 r. w Dąbrowie. Ukończył filologię polską i dziennikarstwo na Uniwersytecie Jagiellońskim, a także studia z zakresu zarządzania zasobami pracy na Akademii Ekonomicznej. Był doktorem nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa.
Zawód dziennikarza łączył z pracą pedagogiczną. W latach 1998–2000 był wicedyrektorem Biura Jubileuszowego 600-lecia Odnowienia Uniwersytetu Jagiellońskiego, od 2004 do 2016 – dyrektorem Wydziału Kultury i Dziedzictwa Narodowego Urzędu Miasta Krakowa.
Od stycznia 2017 r. kierował Biblioteką Kraków. Był członkiem Społecznego Komitetu Odnowy Zabytków Krakowa. W latach 2000–2004 pełnił funkcję wiceprezesa Radia Kraków SA, był także członkiem Rady Nadzorczej Telewizji Polskiej SA (1999–2003). Był autorem lub współautorem wielu książek dotyczących historii literatury polskiej, fenomenu artystycznego i duchowego Krakowa, zarządzania kulturą oraz ochrony dziedzictwa kulturowego.
Opracował w zakresie edytorskim i naukowym niepublikowane wcześniej młodzieńcze wiersze Karola Wojtyły, Marii Dłuskiej, Mariana Niżyńskiego, a także liczne wybory wierszy znanych współczesnych krakowskich poetów, m.in. Józefa Barana, Adama Ziemianina, Andrzeja Warzechy, Wiesława Kolarza.
Został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Srebrnym Medalem "Zasłużony Kulturze Gloria Artis" i wyróżniony m.in. Złotym Laurem Fundacji Kultury Polskiej "Za mistrzostwo w sztuce pisarskiej" oraz Złotym Medalem "Zasłużony dla Archidiecezji Krakowskiej".(PAP)
autor: Małgorzata Wosion-Czoba
wos/ pat/
