Państwowe Muzeum na Majdanku w Lublinie: zakończył się remont baraku łaźni męskiej oraz bunkra komór gazowych. 06.05.2021. Fot. PAP/W. Jargiło
Baraki łaźni i komory gazowe – historyczne obiekty byłego niemieckiego obozu koncentracyjnego na Majdanku, po przeprowadzeniu generalnego remontu konserwatorskiego, udostępniono zwiedzającym.
"Celem tych remontów było zatrzymanie naturalnej destrukcji tych obiektów, zachowanie w jak największym procencie autentyzmu zarówno jednego baraku, drugiego baraku a także obiektu komór gazowych i przygotowanie ich do udostępnienia dla zwiedzających" – powiedział zastępca dyrektora Państwowego Muzeum na Majdanku Grzegorz Plewik podczas briefingu prasowego w czwartek w Lublinie.
Wyremontowany i zakonserwowany został barak łaźni żeńskiej (nr 42), który po raz pierwszy w historii zostanie udostępniony do zwiedzania. Wcześniej ze względu na zły stan tego obiektu nie było możliwe jego oglądanie.
Wyremontowany i zakonserwowany został barak łaźni żeńskiej (nr 42), który po raz pierwszy w historii zostanie udostępniony do zwiedzania. Wcześniej ze względu na zły stan tego obiektu nie było możliwe jego oglądanie. Prace konserwatorskie trwały trzy lata, kosztowały 1,1 mln zł. Natomiast remont i konserwacja baraku łaźni męskiej (nr 41) i przylegającego do niego bunkra komór gazowych trwał dwa lata i kosztował ok. 5 mln zł. Przeprowadzenie tych prac było możliwe dzięki dotacji z Ministerstwa Kultury Dziedzictwa Narodowego i Sportu.
Zaprezentowano pamiętnik 16-latki z obozu koncentracyjnego na Majdanku
Plewik powiedział, że prace konserwatorskie dotyczyły drewnianych elementów baraków, które zostały najpierw rozebrane, zakonserwowane, zabezpieczone przed wilgocią a potem były składane ponownie. Tynki na murowanych częściach obiektów, zostały oczyszczone, ponownie zespolone i zakonserwowane. W barakach zamontowano podesty dla zwiedzających a także tablice informacyjne i tablice z relacjami byłych więźniów obozu.
W barakach łaźni męskiej i żeńskiej więźniowie po przybyciu do obozu na Majdanku byli podawani kąpieli. Przed wejściem do pomieszczenia z natryskami znajdowała się rozbieralnia, w której więźniów strzyżono. W łaźniach zamontowano też betonowe kadzie, które wypełniano cieczą z płynami dezynfekcyjnymi i zmuszano więźniów, aby się w nich zanurzali. W barakach łaźni są też pomieszczenia, które wykorzystywano do dezynfekcji odzieży przy użyciu cyklonu B lub gorącego powietrza.
Podczas prac konserwatorskich w baraku łaźni męskiej odnaleziono i przekazano do zbiorów muzeum 88 zabytkowych przedmiotów. Wśród nich są elementy budowlane m.in. belki konstrukcyjne posiadające znaki ciesielskie czy cegły sygnowane znakami lubelskich przedwojennych cegielni.
Komory gazowe na Majdanku powstały pod koniec lata 1942 r. Urządzono je w murowanym budynku, nazywanym bunkrem. Uśmiercano tu więźniów, stosując do tego tlenek węgla i cyklon B. Gaz wprowadzany był do komór metalowymi przewodami, zamontowanymi wzdłuż ścian i podłączonymi do stalowych butli w przybudówce. Eksterminacja w komorach gazowych Majdanka trwała do września 1943 r. Mordowani byli przede wszystkim Żydzi głównie z Polski, ale też z innych krajów Europy.
Podczas prac konserwatorskich w baraku łaźni męskiej odnaleziono i przekazano do zbiorów muzeum 88 zabytkowych przedmiotów. Wśród nich są elementy budowlane m.in. belki konstrukcyjne posiadające znaki ciesielskie czy cegły sygnowane znakami lubelskich przedwojennych cegielni. Ponadto znaleziono tam przedmioty użytku osobistego, m.in. klucze, grzebienie, wieczko z pojemnika po aspirynie, przedwojenne monety: niemiecką i polską a także dwie sztuki złotej biżuterii, trzy fragmenty kartek z tekstem w języku hebrajskim.
Niemiecki obóz koncentracyjny na Majdanku istniał od października 1941 r. do lipca 1944 r. Spośród prawdopodobnie 150 tys. osób, które przeszły przez Majdanek, na skutek głodu, chorób, pracy ponad siły, a także w egzekucjach i komorach gazowych życie straciło tu około 80 tys. osób, w tym ok. 60 tys. to byli Żydzi przywożeni do obozu z całej Europy.
Niemiecki obóz koncentracyjny na Majdanku istniał od października 1941 r. do lipca 1944 r. Spośród prawdopodobnie 150 tys. osób, które przeszły przez Majdanek, na skutek głodu, chorób, pracy ponad siły, a także w egzekucjach i komorach gazowych życie straciło tu około 80 tys. osób, w tym ok. 60 tys. to byli Żydzi przywożeni do obozu z całej Europy. Na Majdanek trafiali też więźniowie polityczni, kryminalni, świadkowie Jehowy, homoseksualiści, jeńcy wojenni, ludzie ujęci podczas łapanek, wysiedleń i pacyfikacji. (PAP)
Autorka: Renata Chrzanowska
ren/ dki/
