Do 12 listopada na placu Litewskim w Lublinie prezentowana będzie wystawa plenerowa „Hetman”, przygotowana przez Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą „Polonika”. Otwarcie odbyło się w 401. rocznicę śmierci hetmana Stanisława Żółkiewskiego.
„Wystawa przybliża nie tylko postać hetmana i jego bardzo bogatą biografię, ale też nawiązuje do miejsc, z którymi był związany” – powiedziała dyrektor Narodowy Instytut Polskiego Dziedzictwa Kulturowego za Granicą „Polonika” Dorota Janiszewska-Jakubiak podczas czwartkowego otwarcia wystawy.
Wystawa prezentuje dzieciństwo i życie rodzinne Stanisława Żółkiewskiego, stoczone bitwy, karierę polityczną, śmierć i pogrzeb, jak i spuściznę, którą po sobie pozostawił. Graficznym motywem przewodnim łączącym poszczególne plansze jest element dekoracyjny kolegiaty w Żółkwi, która powstała dzięki hetmanowi i jego żonie Reginie z Herburtów.
„Kolegiata jest miejscem, gdzie spoczęły szczątki hetmana i jego bliskich. I też jest bardzo ważnym miejscem w biografii wielkiego króla Jana III Sobieskiego, który był wielkim potomkiem hetmana Stanisława Żółkiewskiego” – wyjaśniła Januszewska-Jakubiak.
Wystawa jest ilustrowana polonikami, czyli dokumentami pochodzenia polskiego znajdującymi się w zbiorach rosyjskich, ukraińskich i polskich muzeów. „Niektóre są bardzo rzadko pokazywane, dlatego warto przyjrzeć się dokładnie wszystkim materiałom, które znajdują się na planszach” – powiedziała dyrektor.
Ekspozycja mieści się przed Muzeum Ziem Wschodnich Dawnej Rzeczypospolitej, które jest oddziałem Muzeum Narodowego w Lublinie. Przed Lublinem prezentowano ją m.in. w Warszawie. Przedsięwzięcie sfinansowano ze środków Ministra Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu w ramach obchodów Roku Hetmana Stanisława Żółkiewskiego w 2020 r.
Stanisław Żółkiewski urodził się w 1547 r. w rodzinie magnackiej. Brał udział w najważniejszych bataliach Rzeczypospolitej. Jego dowodzeniu przypisuje się m.in. zwycięstwo w bitwie pod Kłuszynem w 1610 r. Żółkiewski zginął w potyczce z Turkami i Tatarami pod Cecorą w 1620 roku.(PAP)
Autor: Piotr Nowak
pin/ pat/