W Gąbinie (Mazowieckie) odremontowano kamienicę, w której urodził się premier II RP Felicjan Sławoj Składkowski, a także budynek dawnego sądu grodzkiego. Rewitalizacja tych zabytkowych obiektów kosztowała w sumie ponad 4,2 mln zł, z czego wsparcie unijne wyniosło prawie 2,7 mln zł.
W opublikowanej we wtorek informacji Mazowieckiej Jednostki Wdrażania Programów Unijnych podkreślono, iż dwa odrestaurowane w Gąbinie budynki „to perły lokalnej architektury, a dzięki modernizacji odzyskały dawny blask”. Jak wyjaśniono, remontem i adaptacją objęto tam kamienicę z 1809 r., miejsce urodzin premiera II RP Sławoja Felicjana Składkowskiego przy ul. Stary Rynek 6 oraz budynek dawnego sądu grodzkiego przy ul. Płockiej 7, pochodzący z przełomu XIX i XX wieku.
W ramach akcji #eFEktUE Mazowiecka Jednostka Wdrażania Programów Unijnych przypomniała, jak fundusze europejskie i projekty realizowane z ich wykorzystaniem w ostatnich latach „zmieniają otoczenie miast” - informacje na ten temat można znaleźć na stronie internetowej funduszedlamazowsza.eu.
Podsumowując realizacje w Gąbinie, podkreślono, że „za otrzymane dofinansowanie w wysokości prawie 2,7 mln zł”, beneficjent - czyli tamtejszy Urząd Miasta i Gminy - „wykonał remonty, przebudowy oraz dostosował budynki do nowych funkcji społeczno-kulturalnych”, przy czym „całkowita wartość inwestycji wyniosła ponad 4,2 mln zł”. „Z efektów zrealizowanego projektu korzystają mieszkańcy oraz turyści odwiedzający Gąbin” – zaznaczono w informacji.
W przypadku obu budynków położonych w najstarszej części Gąbina dofinansowanie z programu regionalnego na lata 2014-20 pozwoliło na wykonanie kompleksowych prac remontowych, w tym na osuszenie obiektów, wymianę pokrycia dachów, odnowienie elewacji oraz wymianę okien i drzwi. Jak podkreślono, ważnym elementem projektu była budowa kotłowni oraz przyłącza gazowego, co udało się to wykonać w obu lokalizacjach. Do kamienicy przy ul. Stary Rynek dobudowano też zewnętrzną klatkę schodową i windę, natomiast w budynku przy ul. Płockiej, istniejąca winda została przebudowana i powstał tam podjazd – obie modernizacje ułatwiają dostęp osobom z niepełnosprawnościami.
Dzięki rewitalizacji - podkreślono w informacji Mazowieckiej Jednostki Wdrażania Programów Unijnych - oba zabytki Gąbina pełnią obecnie wiele funkcji, np. w kamienicy, w której urodził się Sławoj Felicjan Składkowski mieści się siedziba Społecznego Muzeum Ziemi Gąbińskiej, a także Towarzystwa Miłośników Ziemi Gąbińskiej i oddziału Związku Piłsudczyków, a w części sal działalność kulturalną i społeczną prowadzą Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury i Centrum Integracji Społecznej. Z kolei w pomieszczeniach dawnego sądu grodzkiego stworzono miejsce dla lokalnych artystów m.in. zespołów muzycznych i tanecznych, kół teatralnych czy chóru, jest tam również biblioteka oraz siedziba organizacji pozarządowych.
Felicjan Sławoj Składkowski urodził się w Gąbinie 9 czerwca 1885 r. W 1904 r. ukończył gimnazjum w Kielcach i rozpoczął studia na wydziale lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W tym czasie związał się z PPS. Za aktywną działalność polityczną został relegowany z uczelni. W 1906 r. przeniósł się do Krakowa. Tam kontynuował studia lekarskie na Uniwersytecie Jagiellońskim, gdzie uzyskał dyplom w 1911 r. Po wybuchu I wojny światowej wstąpił do Legionów Polskich.
Składkowski wraz z I Brygadą przeszedł cały szlak bojowy, wyróżniając się w czasie walk, zwłaszcza pod Kostiuchnówką w lipcu 1916 r. W 1920 r. brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej. W 1923 r. ukończył kurs dla wyższych oficerów w Rembertowie. W 1924 r. odbył staż w Wyższej Szkole Wojennej w Paryżu. Po powrocie z Francji sprawował funkcję szefa Departamentu Sanitarnego Ministerstwa Spraw Wojskowych. Uzyskał też awans na stopień generała brygady. Podczas zamachu majowego w 1926 r. opowiedział się za marszałkiem Józefem Piłsudskim.
W latach 1926-29 oraz 1930-31 Składkowski był ministrem spraw wewnętrznych. W 1936 r. otrzymał awans na generała dywizji. W tym samym roku objął funkcję premiera i ministra spraw wewnętrznych. Na stanowisku tym zasiadał do końca września 1939 r., będąc szefem najdłużej urzędującego gabinetu II RP. Po wybuchu II wojny światowej wraz z rządem ewakuował się do Rumunii, gdzie został internowany. Tam podał się do dymisji. W 1940 r. zbiegł z internowania i przedostał się do Turcji. W 1941 r. przebywał w Ośrodku Zapasowym Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich w Palestynie. Później, aż do zakończenia wojny, pozostawał bez przydziału.
Od 1947 r. Składkowski mieszkał w Wlk. Brytanii. Pisał wspomnienia i artykuły. Zmarł w Londynie 31 sierpnia 1962 r. Był odznaczony m.in. Orderem Virtuti Militari, Krzyżem Niepodległości oraz trzykrotnie Krzyżem Walecznych.
W latach 90. XX wieku Towarzystwo Miłośników Ziemi Gąbińskiej otrzymało w darze od wdowy po premierze II RP, Jadwigi Składkowskiej, kolekcję dokumentów i fotografii, w tym pamiętnik z lat 1940-58 w rękopisie oraz korespondencję rodzinną. Zbiory te stały się stałą ekspozycją w Społecznym Muzeum Ziemi Gąbińskiej im. Sławoja Felicjana Składkowskiego. (PAP)
mb/ pat/