W 40. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego w Gliwicach uczczono pamięć Władysława Suleckiego – działacza opozycji przedsierpniowej na Górnym Śląsku, współpracownika Komitetu Obrony Robotników. Przed upamiętniającą go tablicą złożono kwiaty i zapalono znicze.
Uroczystość była także symbolicznym hołdem dla wszystkich ofiar i internowanych w stanie wojennym.
W najbliższy czwartek minie 17 lat od śmierci Władysława Suleckiego. Poświęconą mu tablicę odsłonięto przed siedmioma laty na terenie dawnej kopalni Gliwice. Z inicjatywą wyszli ówczesny prezydent Gliwic, obecnie senator Zygmunt Frankiewicz, oraz działacz opozycji demokratycznej w PRL Henryk Wujec. Obelisk ufundowało Muzeum w Gliwicach, które było również organizatorem tegorocznych uroczystości w tym miejscu.
"Nie było w Gliwicach równie dzielnego opozycjonisty. Sulecki był m.in. współzałożycielem pierwszych w powojennej Polsce, powstałych w 1978 r., Wolnych Związków Zawodowych Górnego Śląska, które przygotowały grunt pod narodziny Solidarności. Osoba Władysława Suleckiego godna jest najwyższego szacunku. Zabieganie o dobro ojczyzny było dla niego najwyższym obywatelskim obowiązkiem, od którego nigdy się nie uchylił" - powiedział dyrektor Muzeum w Gliwicach Grzegorz Krawczyk.
Dodał, iż Władysław Sulecki wspominany jest w Gliwicach jako "wspaniały Polak i gliwiczanin, patriota, robotnik, człowiek niezłomniej wiary, który od lat 60. XX wieku, czynnie i z uporem walczył z komunistycznym zniewoleniem, za co jego i jego rodzinę spotkały liczne szykany i upokorzenia".
Odsłonięcie w 2014 r. poświęconego Suleckiemu pomnika zainicjowało także wieloletni muzealny projekt "Gliwicka Opozycja 1945–1990", którego zwieńczeniem była opublikowana w ub. roku książka pt. "Gliwicka opozycja 1976–1990. Relacje świadków i uczestników", wydana przez Muzeum w Gliwicach oraz Śląskie Centrum Wolności i Solidarności.
"Chronimy w ten sposób przed zapomnieniem działalność gliwickich opozycjonistów z czasów PRL, chcąc aby była nie tylko słowem wyrytym w kamieniu czy zapisanym na papierze, ale przede wszystkim w naszej indywidualnej i zbiorowej pamięci, pomagając odróżniać ziarno od plewy" - mówi dyrektor Muzeum w Gliwicach, cytowany w informacji gliwickiej placówki.
Urodzony 17 lutego 1931 r. Władysław Sulecki przyjechał na Górny Śląsk w latach 50. XX wieku w poszukiwaniu pracy. Nie mając fachowych kwalifikacji wstąpił do Milicji Obywatelskiej, gdzie przepracował niecałe dwa lata. Szybko okazało się, że jego przekonania, zwłaszcza nieskrywana religijność, były niemile widziane przez przełożonych. Zwolniony ze służby został górnikiem, najpierw w Zabrzu, a potem w Gliwicach.
W czerwcu 1960 r. wziął udział w demonstracji parafian i pracowników zakładów położonych w obrębie tzw. dzielnicy hutniczej przeciwko próbie demontażu krzyża w pobliżu kościoła pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Gliwicach. Zatrzymany, spędził dwa miesiące w areszcie. W 1977 r. został współpracownikiem Komitetu Obrony Robotników, następnie Komitetu Samoobrony Społecznej KOR. Należał do sygnatariuszy wniosku do Sejmu PRL o powołanie komisji do zbadania okoliczności wydarzeń Czerwca 1976.
W latach 1977–79 był współpracownikiem redakcji dwutygodnika KOR "Robotnik", w którym ukazywały się jego teksty poświęcone m.in. warunkom pracy górników. Jego nazwisko wraz z adresem widniało w stopce redakcyjnej. Był jednym z pionierów kolportażu niezależnych wydawnictw w ówczesnym woj. katowickim. 4 maja 1977 r. został brutalnie pobity we własnym mieszkaniu przez funkcjonariuszy MO i SB. Szykanowany i zastraszany w 1979 r. wyemigrował z rodziną do Niemiec Zachodnich, gdzie podjął pracę w górnictwie.
Będąc na emigracji Sulecki kilkakrotnie występował na antenie Radia Wolna Europa. W maju 1979 r. stanął na czele Komitetu Solidarności z Wolnymi Związkami Zawodowymi w Polsce, jaki powołano w Augsburgu. 26 września 1979 r. brał udział w trzeciej sesji przesłuchań Komitetu im. Sacharowa w Waszyngtonie. Współpracował z paryską "Kulturą" i pismem "Przemiany" w Monachium. Zmarł 16 grudnia 2004 r. w Hagen.
Władysław Sulecki jest jedną z postaci opisanych w portalu internetowym "Gliwicka Opozycja 1945-1990". Jest on poświęcony uczestnikom szeroko pojętego oporu społecznego, działaczom różnych nurtów i środowisk, zaangażowanym w działalność wolnościową i prześladowanym za nią przez komunistyczny reżym. Portal powstał z inicjatywy dyrektora Muzeum w Gliwicach Grzegorza Krawczyka, we współpracy ze Śląskim Centrum Wolności i Solidarności oraz historykami Oddziałowego Biura Badań Historycznych IPN w Katowicach.(PAP)
autor: Marek Błoński
mab/ pat/
