Poczta Polska zaprezentowała i wprowadziła do obiegu dwa znaczki z serii „Utracone skarby architektury” przedstawiające Zamek Myszkowskich w Pińczowie i Pałac Saski w Warszawie - poinformował w piątek PAP rzecznik prasowy Poczty Polskiej Daniel Witowski.
"Celem emisji jest zaprezentowanie utraconych unikatowych obiektów architektonicznych o wyjątkowym znaczeniu dla historii i dziedzictwa kulturowego Polski" - czytamy w przesłanej informacji.
Autorem projektu znaczków o nominale 3 zł 60 gr każdy jest Jarosław Ochendzan. Na pierwszym znaczku widnieje Zamek Myszkowskich w Pińczowie na rycinie według rysunku Eryka Dahlbergha z 1696 r. Drugi znaczek przedstawia Pałac Saski w Warszawie na rycinie według rysunku Pierre'a Ricaud de Tirregaille'a z 1762 r.
Jak zaznaczono, "w zamyśle twórcy oba znaczki miały zaprezentować historyczne budowle z czasów ich świetności jeszcze przed przebudową". "Jednocześnie są to jedyne dostępne obecnie wizerunki obu obiektów, które zachowały się do dziś" - wyjaśniono.
Podkreślono, że Zespół Zamkowy w Pińczowie w XV w. był najwspanialszą siedzibą możnowładczą w Małopolsce. "Charakteryzował się wyjątkową architekturą, jego przebudowę prowadził Santi Gucci, architekt i nadworny rzeźbiarz Anny Jagiellonki oraz Stefana Batorego" - napisano. Przestał istnieć pod koniec XVIII w.
Pałac Saski powstał w drugiej połowie XVII w. i przetrwał w Warszawie prawie 300 lat, choć jego wygląd zmieniał się kilkukrotnie aż do momentu jego wysadzenia w powietrze w 1944 r. przez niemieckiego okupanta. Jedyny ocalały fragment Pałacu Saskiego to Grób Nieznanego Żołnierza.
Przypomniano, że polityk i poeta Jan Andrzej Morsztyn uzyskał od króla pozwolenie na budowę barokowego pałacu, a gmach zaprojektował albo Tylman z Gameren, albo architekt Wazów Giovanni Battista Gisleni.
W 1713 r. córka Morsztyna sprzedała posiadłość Augustowi II Mocnemu, który podjął się gruntownej przebudowy pałacu, pragnąc stworzyć królewską rezydencję na wzór Wersalu z reprezentacyjnym placem i ogrodem. Pałac nazwany został wówczas Saskim. "Był centralnym ogniwem założenia urbanistycznego zwanego Osią Saską. Rozbudowę kompleksu kontynuował syn władcy, następca tronu August III Sas" - czytamy w informacji.
Jak wyjaśniono, okres panowania Augusta III to lata świetności Pałacu Saskiego, do którego przyłączono sąsiadujący z nim Pałac Brühla i rezydencję biskupa Potockiego. Złota epoka skończyła się w roku śmierci króla w 1763 r.
W 1837 r. Pałac Saski kupił Rosjanin Jan Skwarcow, który zlecił gruntowną przebudowę. Powstał gmach w stylu klasycystycznym według projektu Adama Idźkowskiego. "W miejscu środkowej części kompleksu umieścił charakterystyczną kolumnadę w stylu korynckim" - przypomniano.
Oba znaczki ukazały się w nakładzie 180 tys. egzemplarzy.(PAP)
autor: Grzegorz Janikowski
gj/ pat/
