Istotą IPN jest to, aby z narodu wziąć to, co najpiękniejsze, najlepsze. W tej formule wielkich Polaków mieści się pan Tadeusz Szczudłowski – mówił w czwartek prezes IPN Karol Nawrocki podczas benefisu z okazji 90. urodzin opozycjonisty w PRL.
W związku z obchodzonymi w tym roku 90. urodzinami byłego opozycjonisty Tadeusza Szczudłowskiego, gdański oddział IPN zorganizował w czwartek w Gdańsku benefis na jego cześć.
"Zadałem sobie pytanie, dlaczego na scementowanie wielkich postaci polskiej historii musimy czekać na moment, w których już ich nie będzie" - pytał w trakcie uroczystości prezes IPN Karol Nawrocki.
Prezes IPN zaznaczył, że rolą instytutu jest "wziąć to, co najpiękniejsze i najlepsze z narodu". Jego zdaniem, "w tej formule wielkich Polaków mieści się pan Tadeusz Szczudłowski".
Zaznaczył, że benefisy powinny być przygotowywane dla którzy, którzy "są wciąż wśród nas: w podręcznikach, książkach i encyklopediach" - tłumaczył i dodawał, że "są żywymi bohaterami wydarzeń historycznych i mogą stać się źródłem wiedzy". Nawrocki podkreślił, że bohaterowie tamtych wydarzeń "niosą w sobie imperatyw wolności, przywiązania i miłości do wolnej i niepodległej Polski".
Prezes IPN zaznaczył, że rolą instytutu jest "wziąć to, co najpiękniejsze i najlepsze z narodu". Jego zdaniem, "w tej formule wielkich Polaków mieści się pan Tadeusz Szczudłowski".
Po przemówieniu prezesa IPN uroczystą laudację wygłosił dyrektor gdańskiego IPN dr Paweł Warot.
Szczudłowski urodził się 22 listopada 1932 r. we Lwowie. Jest absolwentem Wyższej Szkoły Marynarki Wojennej w Gdyni oraz Uniwersytetu Gdańskiego.
Jak podaje gdański oddział IPN, w październiku 1956 r. Szczudłowski był uczestnikiem buntu chorążych WSMW przeciwko podporządkowaniu polskich sił zbrojnych sowieckim doradcom oraz represjom ze strony oficerów politycznych i Informacji Wojskowej. W latach 1958–1968 oficer Marynarki Wojennej. W 1968 r. uzyskał dyplom porucznika żeglugi wielkiej Polskiej Marynarki Handlowej, ale został pozbawiony możliwości pracy na morzu (odmowa wydania książeczki żeglarskiej i paszportu).
W 1976 r. sygnatariusz protestu gdańskich studentów przeciwko represjom wobec robotników Ursusa i Radomia. Od 1977 r. członek ROPCiO, współpracownik SKS uczelni Trójmiasta i RMP. W latach 1977–1980 organizator i uczestnik manifestacji w dniach 3 maja oraz 11 listopada. 3 maja 1980 r. po mszy św. w bazylice Mariackiej przemawiał na wiecu pod pomnikiem Jana III Sobieskiego, po jego zakończeniu aresztowany, a następnie skazany (z Dariuszem Kobzdejem) na karę 3 miesięcy więzienia.
W sierpniu 1980 r. uczestnik strajku w Stoczni Gdańskiej im. Lenina, organizator mszy św. odprawionej na terenie SG. Inicjator wzniesienia przed bramą nr 2 drewnianego krzyża jako kamienia węgielnego pod przyszły pomnik Poległych Stoczniowców, współredaktor 21 postulatów. W 1981 r. honorowy członek komitetu obchodów pierwszej rocznicy Sierpnia ’80, gość honorowy I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”.
W okresie od 2 stycznia do 16 października 1982 r. był internowany w Ośrodku Odosobnienia w Strzebielinku. Od 1983 r. był zaangażowany w pomoc więźniom politycznym i ich rodzinom. W maju 1988 r. uczestnik strajku w SG, po zakończeniu którego na czele pochodu niósł krzyż.
Tadeusz Szczudłowski został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Wolności i Solidarności.(PAP)
autor: Piotr Mirowicz
pm/ aszw/