Ponad 7,2 tys. osób zwiedziło w ubiegłym roku Muzeum Pamięci Mieszkańców Ziemi Oświęcimskiej – informuje w sobotę PAP Piotr Tarczyński, odpowiedzialny w placówce za kontakty z mediami. Instytucja została oficjalnie otwarta 25 kwietnia 2022 roku.
„W ciągu ośmiu miesięcy od otwarcia muzeum odwiedziło je ponad 7,2 tys. osób. W tej liczbie uwzględniliśmy uczestników wydarzeń kulturalnych, naukowych i edukacyjnych, jak odczyty i spotkania, seanse filmowe, koncerty, czy też lekcje muzealne i warsztaty oraz seminaria naukowe” – powiedział PAP Piotr Tarczyński.
Jak dodał, najwięcej odwiedzających było w maju – prawie 2 tys. Blisko 1,4 tys. zwiedzających było w czerwcu, a ponad 1,1 tys. w listopadzie.
Idea stworzenia w Oświęcimiu stałej ekspozycji poświęconej mieszkańcom i ich zaangażowaniu w pomoc zrodziła się wiele lat temu wśród działaczy Chrześcijańskiego Stowarzyszenia Rodzin Oświęcimskich, a potem stowarzyszenia Auschwitz Memento.
List intencyjny w sprawie utworzenia muzeum przez resort kultury i starostwo oświęcimskie podpisany został 14 czerwca 2018 r., w rocznicę pierwszego transportu Polaków do Auschwitz. Placówka powstała w zaadaptowanym dla jej potrzeb budynku zwanym Lagerhaus, który jest położony ok. 200 m od byłego niemieckiego obozu. Prace budowlane rozpoczęły się wiosną 2020 r. i zakończyły w 2021 r. Potem nastąpił montaż wystawy.
Istotą multimedialnej ekspozycji są wspomnienia świadków. Ich słowa wzbogacone są komentarzem narratora, zdjęciami i archiwalnymi dokumentami, a także artefaktami. Wśród eksponatów są m.in. pamiątki po Helenie Płotnickiej, która pomagała więźniom Auschwitz za co została zgładzona przez Niemców w obozie. Jest też wyposażenie apteki Marii Bobrzeckiej, farmaceutki z Brzeszcz dostarczającej leki więźniom. Przedwojenna walizka z Brzezinki stanowi symbol wysiedleń mieszkańców, gdy Niemcy tworzyli obóz koncentracyjny.
Wystawa zlokalizowana jest na trzech piętrach budynku. Pierwsza strefa przybliża ziemię oświęcimską. W drugiej zwiedzający poznają życie mieszkańców przed wojną i podczas okupacji niemieckiej. W wydzielonych przestrzeniach wysłuchać można wspomnień Polaków zaangażowanych w pomoc więźniom. Trzecia strefa odwołuje się do miejsca schronienia ratowanych więźniów. Przestrzeń symbolizuje bezpieczne miejsce zagwarantowane przez polskie rodziny uciekającym z obozu. Jej ostatnia część opowiada o pierwszych miesiącach po zakończeniu wojny, a także o represjach, jakich doświadczali mieszkańcy za swoją działalność w czasie wojny.
Kontynuacją wystawy stałej jest na zewnątrz Ścieżka Superbohaterów. Upamiętnia dzieci, które w czasie wojny pomagały innym.
Budynek, w którym mieści się muzeum, został wzniesiony przed 1916 r. dla potrzeb piekarni. Od 1924 r. był magazynem surowca Zakładu Polskiego Monopolu Tytoniowego. W latach 1940-44, jako tzw. Lagerhaus, był magazynem kaszy, mąki i cukru dla obozowej załogi SS. Po wojnie należał do Okręgowego Przedsiębiorstwa Przemysłu Zbożowo-Młynarskiego Państwowych Zakładów Zbożowych w Krakowie. Przez wiele lat stał opuszczony i popadał w ruinę. Kilka lat temu przeprowadzono w nim prace zabezpieczające i wzmacniające konstrukcję budynku. Obecnie jest on własnością starostwa.
Niemcy założyli obóz Auschwitz w 1940 r., aby więzić w nim Polaków. Auschwitz II-Birkenau powstał dwa lata później. Stał się miejscem zagłady Żydów. W kompleksie obozowym funkcjonowała sieć podobozów. W Auschwitz Niemcy zgładzili co najmniej 1,1 mln ludzi, głównie Żydów. W Auschwitz ginęli Polacy, Romowie, jeńcy sowieccy i osoby innej narodowości.
Historycy z Muzeum Auschwitz ustalili ok. 1,2 tys. nazwisk osób, które angażowały się w pomoc więźniom. Na terenie przyobozowym działał też ruch oporu, a szczególnie oddział partyzancki Armii Krajowej „Sosienki” pod dowództwem mjr. Jana Wawrzyczka. (PAP)
Autor: Marek Szafrański
szf/ mmu/
