Kilkuset pątników wzięło udział w drodze krzyżowej z Nowej Słupi na Święty Krzyż. Uczestnicy, podążając tzw. Drogą Królewską, nieśli ze sobą drewniany trzymetrowy krzyż. Łysogórska kalwaria należy do najstarszych w kraju. Jej tradycje sięgają początków XVII w.
Uczestnicy pasyjnego nabożeństwa podążali z kościoła św. Wawrzyńca w Nowej Słupi do pobenedyktyńskiego klasztoru na Świętym Krzyżu, pokonując trasę ok. trzech kilometrów. Nabożeństwu przewodniczył ordynariusz Diecezji Sandomierskiej biskup Krzysztof Nitkiewicz.
Mimo niesprzyjającej, zimowej aury, w nabożeństwie uczestniczyło kilkaset osób. Uczestnicy podkreślali, że obecność na Świętym Krzyżu w Wielki Piątek jest wyjątkowym przeżyciem duchowym.
"Uczestniczenie w tej drodze krzyżowej jest niezwykle oczyszczające, dzięki niej nabieram pokory, wzmacniam się duchowo. Podczas modlitwy staram się wczuć w każdą stację drogi krzyżowej i zastanowić się nad jej przesłaniem dla mnie. Dzięki tej tradycji czuję się silniejsza w mojej wierze i bardziej świadoma" – powiedziała PAP pani Bożena z gminy Bieliny.
Droga Krzyżowa wzdłuż Drogi Królewskiej wiodącej na Święty Krzyż jest jedną z najstarszych w kraju. Jej tradycje sięgają początków XVII w.
Świętokrzyska Golgota przypomina tradycję pasyjnych nabożeństw plenerowych w minionych stuleciach, z udziałem ludu i monarchów. Do połowy XVII wieku pielgrzymowali na Święty Krzyż niemal wszyscy polscy władcy; ich pątniczy szlak wiódł od Nowej Słupi i zachował do dziś miano "Drogi Królewskiej". Na przełomie XVI i XVII wieku, z inicjatywy opata Michała Maliszewskiego, wzdłuż tej drogi zbudowano stacje Męki Pańskiej.
Historycy nadal nie mają pewności co do daty założenia benedyktyńskiego opactwa na Świętym Krzyżu (Łysej Górze, Łyścu - drugim co do wysokości wzniesieniu Gór Świętokrzyskich – 595 m n. p. m.). Według tradycji, miało to nastąpić w 1006 roku z fundacji Bolesława Chrobrego. Naukowcy mówią jednak częściej o XII wieku.
Nazwa klasztoru oraz Gór Świętokrzyskich pochodzi od przechowywanych tam relikwii Krzyża Świętego, które znalazły się w klasztorze na początku XIV stulecia. Od lat trzydziestych XX wieku gospodarzami klasztoru są zakonnicy ze zgromadzenia Oblatów. (PAP)
Autor: Wiktor Dziarmaga
wdz/ mir/
