Muzeum Wsi Radomskiej w Radomiu planuje odtworzenie małego miasteczka. Dzięki zakupowi sąsiedniej działki teren placówki powiększył się o prawie 4 ha. W tym miejscu ma powstać rynek z XIX-wiecznymi budynkami, w których będą się znajdować m.in. tradycyjna apteka, sklepy i warsztaty.
W piątek podpisany został akt notarialny dotyczący zakupu dodatkowego terenu. Pieniądze na ten cel pochodzą z budżetu województwa.
Zdaniem wicemarszałka woj. mazowieckiego Rafała Rajkowskiego, rozbudowa skansenu stanowi nowy rozdział w historii muzeum. "Ziszczą się plany, które zrodziły się już w latach 70. ub. wieku. Wówczas budowa zespołu małomiasteczkowego nie była możliwa ze względu na brak odpowiedniego miejsca i przestrzeni" – przypomniał Rajkowski.
Zakupiona działka ma powierzchnię 39,3 tys. m kw. - znajduje się pomiędzy ul. Starokrakowską a dotychczasową wschodnią granicą skansenu. Właśnie na niej w najbliższych latach ma powstać nowy kompleks radomskiego skansenu – zespół małomiasteczkowy, składający się z rynku z czterema zabudowanymi pierzejami.
"Na dwóch z nich zostaną ulokowane obiekty, które muzeum ma już w swoich zbiorach. Będą tu prezentowane budynki z północnej i wschodniej części regionu radomskiego" – zapowiedziała dyr. Muzeum Wsi Radomskiej Ilona Jaroszek. Natomiast pozostałe dwie pierzeje powstaną z budynków pochodzących z południowej części regionu. "Niewykluczone, że będą to również repliki domów przysłupowych, a także XIX-wiecznej kamiennej zabudowy, która była charakterystyczna dla tej części regionu" – dodała dyrektorka.
Wnętrza obiektów mają być wykorzystywane do różnorodnych działań muzealnych. Odtworzone zostaną w nich m.in. dawny sklep, apteka, zakład krawiecki, szewski, a także warsztat zegarmistrzowski połączony z wystawą zegarów szwarcwaldzkich, których kolekcję posiada muzeum.
Marszałek woj. mazowieckiego Adam Struzik ocenił, że skanseny to swego rodzaju "wehikuły czasu". "Nie ograniczamy się tu do podziwiania dzieł sztuki i przyglądania się eksponatom, za to udajemy się w swoistą podróż w czasie i wkraczamy w zupełnie inny wymiar poznawania historii naszych przodków, ich zwyczajów i stylu życia" – powiedział.
Pomysł budowy zespołu małomiasteczkowego pojawił się już w pierwszym scenariuszu etnograficznym radomskiego skansenu, którego autorem był prof. Józef Gajek. Konspekt powstał w 1975 r. Rok później, po utworzeniu Muzeum Wsi Radomskiej, pracownicy skansenu rozpoczęli badania terenowe, które zaowocowały wytypowaniem kilku obiektów. W 1983 r. Tadeusz Derlatka opracował koncepcję urbanistyczną zespołu małomiasteczkowego, która uwzględniała powstanie rynku z trzema zabudowanymi pierzejami. Zabudowa miała powstać po północnej stronie ul. Szydłowieckiej, która wówczas była niezagospodarowana. Na podstawie projektu Derlatki Muzeum Wsi Radomskiej w latach 80. i 90. XX w. przeprowadziło kilkanaście rozbiórek zabytkowych XIX-wiecznych obiektów, które trafiły do muzealnego magazynu. Były to m.in. biblioteka, poczta, chałupa i jatka z Mogielnicy, a także budynek władz gminy w Goździe i chałupa z Gowarczowa.
Muzeum Wsi Radomskiej do tej pory usytuowane było na powierzchni 32 ha. Na tym obszarze znajduje się ponad 60 obiektów dawnego budownictwa wiejskiego – drewniane chałupy, dwory, kościół, budynki gospodarcze, kuźnie i wiatraki.
Skansen posiada również 16 tys. eksponatów ruchomych. To m.in. kolekcje starych maszyn rolniczych, narzędzi, przedmiotów codziennego użytku i sztuki ludowej. Sielankowy klimat placówki tworzą przydomowe ogródki, z kwitnącymi latem malwami, zagroda z domowymi zwierzętami, przydrożne kapliczki i ule. (PAP)
Autorka: Ilona Pecka
ilp/ pat/
