23 sierpnia w kościele w płockiej Imielnicy odbędą się uroczystości pogrzebowe gen. Piotra Bontempsa i jego małżonki Róży Eleonory. Oficer był weteranem wojen napoleońskich i uczestnikiem powstania listopadowego.
Kryptę, w której zostali pochowani małżonkowie Bontemps odkryła w maju 2013 r. grupa archeologów pod kierownictwem dr Tomasza Kordali, podczas prac na terenie byłego kościoła św. Jakuba w Imielnicy. Szczątki zostały poddane analizie antropologicznej, odbyła się też kwerenda źródłowa.
Uroczystości pogrzebowe mają wieńczyć pierwszy etap prac nad stworzeniem sylwetki gen. Bontempsa. W Zakładzie Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu odtworzony zostanie wizerunek oficera.
Organizatorami powtórnego pochówku są: Muzeum Mazowieckie w Płocku, Urząd Miasta Płocka i Parafia Rzymskokatolicka Św. Jakuba Apostoła w Imielnicy. Patronat nad uroczystościami objął marszałek województwa mazowieckiego Adam Struzik, prezydent Płocka Andrzej Nowakowski i biskup płocki Piotr Libera. W pogrzebie wezmą też udział potomkowie generała, przedstawiciele ambasady Francji oraz grupy rekonstrukcyjne.
Uroczystości rozpoczną się w sobotę, 23 sierpnia o godz. 11 w kościele parafialnym w płockiej Imielnicy pw. Najświętszego Serca Jezusowego.
Piotr Karol Franciszek Bontemps urodził się 3 listopada 1777 r. w Paryżu. Ukończył szkołę politechniczną i wstąpił do wojska w randze porucznika II klasy. W 1804 r. został awansowany na kapitana. Brał udział w bitwach pod Pułtuskiem, Iławą Pruską i Królewcem, za co odznaczono go orderem Legii Honorowej.
W 1809 r. na prośbę księcia Józefa Poniatowskiego przeniesiono go do armii Księstwa Warszawskiego. Za walkę przeciwko Austriakom otrzymał Krzyż Kawalerski i nominację na dyrektora artylerii. Bontemps organizował na terenie Księstwa przemysł zbrojeniowy i wziął udział w kampanii rosyjskiej Napoleona, gdzie wsławił się uratowaniem dział V Korpusu Polskiego podczas przeprawy przez Berezynę. W 1817 r. rozpoczął służbę w wojsku Królestwa Polskiego. Pełnił obowiązki dyrektora materiałów artyleryjskich i warszawskiego Arsenału. Działał też w masonerii.
W 1821 r. Bontemps kupił duży majątek Gulczewo pod Płockiem. 19 lipca 1822 r. otrzymał awans na generała brygady, a od 30 sierpnia był dowódcą korpusu rakietników.
Podczas powstania listopadowego generał kierował ośrodkami produkcji zbrojeniowej, a także zasiadał w Radzie Wojennej, gdzie był jednym z kierujących obroną Warszawy. Po kapitulacji zrywu złożył przysięgę na wierność carowi Mikołajowi I.
W 1832 r. wyjechał w głąb Rosji, gdzie nadal zajmował się artylerią. Zginął tragicznie w 1840 r. podczas ćwiczeń. Żona generała Róża Eleonora z Monfreullów sprowadziła jego zwłoki do Polski. Bontemps spoczął w krypcie kościoła św. Jakuba w Imielnicy. W 1854 r. zmarła jego małżonka, została pochowana u boku męża. (PAP)
Kamil Frączkiewicz
