Tadeusz Mazowiecki, pierwszy niekomunistyczny premier po 1989 r., jest od wtorku patronem jednej z sejmowych sal. "Tadeusz Mazowiecki to symbol wielkiego przełomu i wielkich zmian dokonanych w Polsce" - mówiła marszałek Sejmu Ewa Kopacz podczas związanej z tym uroczystości.
31 października 2013 r. Prezydium Sejmu podjęło uchwałę o nadaniu imienia Tadeusza Mazowieckiego sali nr. 23 w budynku G, gdzie obradują komisje sejmowe. We wtorek odsłonięta została przy wejściu do sali tablica upamiętniająca zmarłego w ubiegłym roku b. premiera. W uroczystości, będącej częścią obchodów 25. rocznicy pierwszych, częściowo wolnych wyborów 4 czerwca 1989 r., uczestniczyła m.in. rodzina Tadeusza Mazowieckiego, w tym trzej jego synowie: Adam, Michał i Wojciech.
Kopacz mówiła, że szef pierwszego niekomunistycznego rządu po 1989 r., był człowiekiem wyjątkowym, jedną z czołowych postaci ruchu Solidarności. Przytoczyła fragment expose Mazowieckiego wygłoszonego w Sejmie 2 września 1989 r.: "Chcę być premierem rządu wszystkich Polaków, niezależnie od ich poglądów i przekonań, które nie mogą być kryterium podziału obywateli na kategorie. Dołożę starań, by zasady rządu były jasne dla wszystkich - zobowiązany jestem do tego zwłaszcza wobec Solidarności".
"Także tymi słowami Tadeusz Mazowiecki wziął na siebie ogromną odpowiedzialność. Przeprowadził Polaków od systemu totalitarnego do demokratycznego, położył podwaliny pod przystąpienie Polski do NATO, ale również i zjednoczenia z Unią Europejską. Zarówno, sprawując urząd premiera, jak i w późniejszej pracy parlamentarnej, Tadeusz Mazowiecki wyznaczał wysokie standardy życia politycznego. Jego myśl wywarła trwały wpływ na sposób pojmowania spraw publicznych i wymogi dotyczące postrzegania prawa w naszym kraju" - podkreśliła marszałek.
"Rozwagą, mądrością i doświadczeniem zawsze służył ojczyźnie i polskiemu społeczeństwu kierując się zasadami etyki chrześcijańskiej i najwyższymi standardami działalności politycznej. Tadeusz Mazowiecki pozostanie symbolem wielkiego przełomu i wielkich zmian, jakie dokonały się w Polsce końca XX wieku" - dodała Kopacz.
Syn b. premiera, Adam Mazowiecki powiedział, że jego ojciec zawsze kierował się dobrem kraju. "Wtedy, kiedy upominał się o studentów w roku 1968 i o robotników w roku 1970; wtedy, kiedy wygłaszał expose (...), również wtedy, kiedy składał dymisję swojego rządu kierując się regułami demokracji, a także później, kiedy pracował nad ustawą zasadniczą RP. Myślę, że jako patron tej sali, będzie czuwał nad posłami obradującymi w tej sali dla dobra Rzeczpospolitej" - mówił Adam Mazowiecki.
Odsłonięta została także wystawa poświęcona Mazowieckiemu i wydarzeniom związanym z pierwszym rządem powołanym po wyborach 4 czerwca 1989 r. Można ją oglądać w sali nr. 23.
W uroczystości wzięli udział m.in. marszałek Senatu Bogdan Borusewicz, b. premier Hanna Suchocka, rzeczniczka rządu Mazowieckiego Małgorzata Niezabitowska, prezydencki doradca Jan Lityński, b. działacz Solidarności i b. poseł Unii Demokratycznej Andrzej Wielowieyski, wicemarszałkowie Sejmu: Cezary Grabarczyk i Jerzy Wenderlich, szef klubu PO Rafał Grupiński, szef SLD Leszek Miller.
Tadeusz Mazowiecki urodził się 18 kwietnia 1927 r. w Płocku. Był pierwszym niekomunistycznym premierem Polski, wybranym po wyborach 4 czerwca 1989 r. Mazowiecki był działaczem opozycji demokratycznej w PRL, uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu i jednym ze współautorów tego porozumienia. W latach 1991-2001 był posłem na Sejm RP I, II i III kadencji.
Uczestniczył m.in. w pracach nad tzw. Małą Konstytucją i Konstytucją RP z 1997 r. W 1992 r. został wybrany specjalnym sprawozdawcą Komisji Praw Człowieka ONZ konfliktu w byłej Jugosławii. Dał się także poznać jako intelektualista i publicysta - był m.in. redaktorem naczelnym miesięcznika Więź i Tygodnika Solidarność. Za swoje zasługi został odznaczony Orderem Orła Białego (1995 r.), Złotym Orderem Herbu Bośni (1996 r.), Orderem Legii Honorowej (1997 r.) i Krzyżem Średnim z Gwiazdą Orderu Zasługi Republiki Węgierskiej (1998 r.).
Mazowiecki był także wyróżniony tytułem honoris causa wielu uczelni, m.in. uniwersytetów w Leuven, Genui, Exeter i Uniwersytetu Warszawskiego. W ostatnim okresie życia pełnił funkcję doradcy Prezydenta RP do spraw polityki krajowej i międzynarodowej. Zmarł 28 października 2013 r. w Warszawie w wieku 86 lat. (PAP)
mkr/mok/ mag/
