Uroczysta inauguracja Soboru Watykańskiego II Fot. PAP/CAF
Deklaracja "Nostra aetate" stała się prawdziwym przełomem we wzajemnych relacjach chrześcijan i Żydów i uratowała drogę do oczyszczenia pamięci - podkreślają polscy biskupi w liście pasterskim z okazji 50. rocznicy jej ogłoszenia.
"Opowiedzenie się za dialogiem międzyreligijnym stało się profetycznym głosem Kościoła u progu epoki globalizacji" - napisali biskupi w liście pasterskim z okazji 50. rocznicy ogłoszenia deklaracji o stosunku Kościoła do religii niechrześcijańskich "Nostra aetate”.
W liście przekazanym w poniedziałek PAP, hierarchowie przypominają, że deklaracja była efektem prac Soboru Watykańskiego II. Została ogłoszona 28 października 1965 roku. Jak podkreślono, „Nostra aetate” w ciągu półwiecza inspirowała bł. Pawła VI, św. Jana Pawła II, Benedykta XVI i Franciszka do intensywnego rozwijania dialogu chrześcijan i Żydów.
"Papieże naszych czasów stali się wielkimi świadkami duchowości dialogu, a w przypadku dialogu z Żydami - oprócz bogatego w treści nauczania - obdarzyli Kościół Powszechny wymownymi osobistymi gestami otwartości, przyjaźni i modlitwy" - czytamy w liście.
Podkreślono w nim, że soborowa deklaracja pośród innych rodzajów dialogu wyróżnia dialog chrześcijan i Żydów. "Jego wyjątkowość polega na tym, że rodzi się on ze świadomości duchowego pokrewieństwa obydwu religii. W duchu nauczania Soboru św. Jan Paweł II - nawiązując przy tym do słów Adama Mickiewicza - określał Żydów +starszymi braćmi w wierze+, a Benedykt XVI dodawał, że są oni dla nas również +ojcami w wierze+" - napisali biskupi w liście.
Biskupi: Soborowa deklaracja pośród innych rodzajów dialogu wyróżnia dialog chrześcijan i Żydów. Jego wyjątkowość polega na tym, że rodzi się on ze świadomości duchowego pokrewieństwa obydwu religii. W duchu nauczania Soboru św. Jan Paweł II - nawiązując przy tym do słów Adama Mickiewicza - określał Żydów "starszymi braćmi w wierze", a Benedykt XVI dodawał, że są oni dla nas również "ojcami w wierze".
Zaznaczyli również, że "Nostra aetate" stała się prawdziwym przełomem we wzajemnych relacjach chrześcijan i Żydów.
"Utorowała ona drogę do oczyszczania pamięci w imię prawdy o więzach, których często w przeszłości nie dostrzegano i nie rzadko zaprzeczano im w praktyce, co prowadziło do wzajemnej wrogości. Antyjudaizm i antysemityzm są grzechem przeciwko miłości bliźniego, grzechem niweczącym prawdę o chrześcijańskiej tożsamości i dlatego ich kategorycznego potępienia nie można łagodzić przez uwarunkowania kulturowe, polityczne czy ideologiczne, w jakich antyjudaizm i antysemityzm występowały w przeszłości" - głosi list biskupów.
Zdaniem hierarchów, oczyszczenie pamięci, do którego z taką mocą wzywał św. Jan Paweł II, a którego dokonał oficjalnie także Episkopat Polski, "wypływa z odróżnienia autentycznych wymogów chrześcijaństwa od partykularnych zachowań tych jego członków, którzy wypaczyli przesłanie Ewangelii". "Wyznanie grzechu antysemityzmu jest dojrzałym owocem nawrócenia i wiary w Ewangelię. Wypływa ono z najgłębszych religijnych i moralnych źródeł chrześcijaństwa" - czytamy w liście.
Jego autorzy podkreślają też, że wielkim wstrząsem dla chrześcijan była zaplanowana przez nazistowskie Niemcy Zagłada Żydów, zrealizowana w dużej mierze na terenie okupowanej Polski.
"Pamięć o Zagładzie stanowi zarazem oskarżenie i wyzwanie. Barbarzyński wyrok wydany na naród żydowski spotykał się niekiedy z obojętnością pewnej części chrześcijan. Los żydowski w XX wieku został głęboko naznaczony cierpieniem w osamotnieniu. Gdyby chrześcijanie i Żydzi praktykowali w przeszłości religijne braterstwo, więcej Żydów znalazłoby ratunek i pomoc ze strony chrześcijan. Tym bardziej na wdzięczną pamięć i szacunek zasługują ci chrześcijanie, których Żydzi nazywają +sprawiedliwymi wśród narodów świata+, a którzy ryzykując życiem własnym i swoich bliskich, bohatersko nieśli pomoc ukrywającym się Żydom" - napisali biskupi.
Kościół Katolicki w Polsce - jak zaznaczyli - w okresie posoborowym wszedł na drogę dialogu z judaizmem, wcielając w życie przesłanie deklaracji "Nostra aetate”.
"Na kształt tego dialogu w naszej ojczyźnie wielki wpływ wywarł pontyfikat naszego Rodaka. Jego nauczanie i poruszające świadectwo inspirowały, dodawały siły i zachęcały do wytrwałości. Konferencja Episkopatu Polski powołała Komitet do spraw Dialogu z Judaizmem, którego zadaniem jest koordynowanie różnorodnych form dialogu.
Na zakończenie listu, biskupi wyrażają nadzieję, że dialog katolicko-żydowski będzie służył przemianie oblicza naszej ziemi. (PAP)
skz/ par/
