Wileńską starówkę wypełniły w czwartek stragany z wyrobami z drewna, gliny, lnu, z wileńskimi palmami i piernikami w formie serc. Rozpoczął się 411 Jarmark Kaziukowy.
Tradycja jarmarku, powszechnie zwanego Kaziukiem, wiąże się ze św. Kazimierzem, patronem Litwy, którego sarkofag znajduje się z jednej z kaplic katedry wileńskiej. Tak jak przed wiekami dzisiaj na jarmarku można kupić wiklinowe kosze, drewniane łyżki, gliniane dzbany, fujarki, gwizdki.
Symbolem Kaziuka są wileńskie palmy wielkanocne – wałek z suszonych kolorowych kwiatów i traw, a także pierniki w kształcie serca, lukrowane, z napisami, na przykład, „Kocham Cię”.
W tym roku Jarmark Kaziukowy opanował centrum Wilna, zajmuje 8-kilometrowy odcinek Alei Giedymina od placu Łukiskiego przez Plac Katedralny aż do Zarzecza, jak też okoliczne place i skwery. Po wieloletniej przerwie handel powrócił na Plac Katedralny, w miejsce, gdzie odbywały się pierwsze jarmarki, przed 300 laty.
Na Placu Ratuszowym, w centrum wileńskiej starówki, zostało zbudowane średniowieczne miasteczko z warsztatami rzemieślników i karczmami. Na wzniesionej obok scenie przez trzy dni jarmarku będą się odbywały koncerty kapel i zespołów ludowych, m.in. polskich zespołów z Wileńszczyzny.
W sobotę, zgodnie z kilkuwiekową tradycją, ulicami Wilna przejdzie barwny teatralizowany pochód handlarzy, rzemieślników na czele z postacią św. Kazimierza.
W związku z Kaziukowym Jarmarkiem do Wilna przyjechały delegacje miast zaprzyjaźnionych: ze Lwowa, Kaliningradu, Witebska i Wrocławia.
Od kilkudziesięciu lat Kaziukowe Jarmarki odbywają się też w miejscowościach podwileńskich. W sobotę w Niemenczynie, odległym od Wilna o 20 km, Kaziuki odbędą się już po raz 25.
Kaziuki odbywają się też w Polsce z udziałem polskich zespołów artystycznych z Litwy, twórców ludowych, którzy przywożą swe rękodzieła, m.in. palmy i serca kaziukowe.
Historia Kaziukowego Jarmarku sięga XVII wieku, kiedy to królewicz Kazimierz, syn Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Rakuszanki, został wyniesiony na ołtarze. Papież Urban II zezwolił na obchody rocznicowe z racji uznania tego świętego za patrona Litwy. Pierwsze jarmarki odbywały się na Placu Katedralnym, potem przeniosły się na Plac Łukiski.
Po wojnie i zajęciu Litwy przez Związek Radziecki oficjalnie jarmarki zostały zakazane. Jednak każdego roku na początku marca na wileńskim Rynku Kalwaryjskim pojawiały się wyroby z drewna i charakterystyczne dla Wileńszczyzny wielkanocne palmy. Po odzyskaniu przez Litwę niepodległości Kaziuk powrócił na wileńską starówkę.
Z Wilna Aleksandra Akińczo (PAP)
aki/ ala/
