Zmarł Andrzej Dłużniewski - malarz, rysownik, twórca instalacji artystycznych, pisarz, długoletni profesor warszawskiej ASP - zmarł w niedzielę w Warszawie w wieku 73 lat - poinformowała PAP w poniedziałek żona artysty.
Dłużniewski zmarł w niedzielę w Warszawie. Miał 73 lata.
15 lat temu, w wyniku wypadku, artysta stracił wzrok, nie przerwał jednak pracy artystycznej ani pedagogicznej.
"To paradoksalna sytuacja, że właśnie po utracie wzroku przyszło mi do głowy, do głowy - to bardzo ważne - aby malować obrazy. Oczywiście nie samodzielnie, ale przy pomocy żony, przy pomocy przyjaciela Macieja Sawickiego. Przedtem bardzo rzadko malowałem obrazy. (...) Ta sytuacja niewidzenia spowodowała, że ja zacząłem widzieć +do środka+. (...) To jest zupełnie inny rodzaj widzenia. Znikają realia, ale powstają jakieś inne wizje, bardziej z głowy niż z doświadczenia. Wcześniej byłem zaangażowany w sztukę abstrakcyjną, konceptualną, a przez to idee zawsze były dla mnie ważniejsze i teraz przejście do malowania tych idei nie jest takie trudne" - mówił artysta w rozmowie z Ewą Grządek.
Od 1970 roku Andrzej Dłużniewski wykładał na wydziale Architektury Wnętrz warszawskiej ASP, w 1991 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1980-1993 organizował wystawy, odczyty i spotkania artystów polskich i zagranicznych.
"Dłużniewski pozostał wierny tradycji awangardy i wypracowanym przez nią formułom twórczości. Przy tym daleki jest od wszelkiego dogmatyzmu. Nie ceni w sztuce konsekwencji, kierując się impulsami, płynącymi z bardzo różnych źródeł. Jednak główny problem dzieł Dłużniewskiego pozostaje ten sam - jak przełożyć potoczne doświadczenie rzeczywistości, języka, świata na system pojęć abstrakcyjnych, wyrażonych w obiektach artystycznych czy poezji. Przekład ten dokonuje się z zachowaniem całego ładunku zawartych w rzeczywistości paradoksów, które zawsze były istotnym elementem jego twórczości" – pisał Wojciech Krukowski, dyrektor warszawskiego Centrum Sztuki Współczesnej w katalogu wystawy Andrzeja Dłużniewskiego w 2000 roku.
Andrzej Dłużniewski urodził się 3 sierpnia 1939 roku w Poznaniu. Uprawiał malarstwo, rysunek, plakat, fotografię, tworzył instalacje artystyczne, a także formy literackie - od beletrystyki do poezji konkretnej. W latach 1958-60 studiował architekturę na Politechnice Wrocławskiej, w latach 1960-61 jako wolny słuchacz uczęszczał na Wydział Filozofii na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1961 roku pracował w Telewizji Polskiej jako rekwizytor i inspicjent, a po opublikowaniu jego opowiadań we "Współczesności", także jako redaktor. W 1962 rozpoczął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby w pracowni Mariana Wnuka i w Pracowni Projektowania Brył i Płaszczyzn Oskara Hansena, które ukończył w 1968 roku (dyplom z rzeźby).
Od 1970 roku Andrzej Dłużniewski wykładał na wydziale Architektury Wnętrz warszawskiej ASP, w 1991 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego. W latach 1980-1993 organizował wystawy, odczyty i spotkania artystów polskich i zagranicznych, m.in. liczne prezentacje ruchu Fluxus, w swoim mieszkaniu przy ulicy Piwnej w Warszawie, które w tym czasie stało się ważnym ośrodkiem życia artystycznego.
W 1997 roku Andrzej Dłużniewski miał wypadek samochodowy, w wyniku którego stracił wzrok. Nie przerwał jednak pracy artystycznej ani pedagogicznej. Z ASP odszedł dopiero w czerwcu 2012 roku przechodząc na emeryturę.
W 2000 roku Dłużniewski opublikował zbiór filozoficznych powiastek „Odlot”. Był laureatem wielu nagród, m.in. nagrody im. Katarzyny Kobro (2003) i nagrody im. Jana Cybisa (2006). (PAP)
aszw/ hes/