Tablicę upamiętniającą Henryka Voglera - krakowskiego pisarza, poetę, krytyka literackiego (1911-2005), odsłonięto w środę na ścianie kamienicy, w której mieszkał przez blisko pół wieku. Odsłonięcia dokonali prezydent Krakowa i wdowa po artyście.
„Dla wielu swoich wiernych czytelników Henryk Vogler jest i pozostanie jednym z najważniejszych świadków historii Krakowa XX wieku” - powiedział podczas uroczystości prezydent Jacek Majchrowski. Tablicę wraz z nim odsłoniła małżonka pisarza – Romana Próchnicka–Vogler. W uroczystości wzięli udział także syn i wnuczka literata oraz jego przyjaciele.
Jak podkreślił Majchrowski, w osobistej, rzetelnej i szczerej relacji artysty – relacji z własnego życia – możemy zobaczyć również portret Krakowa. „Obraz świeży, autentyczny, intrygujący i żywy. To jest portret nakreślony świetnym piórem, historia zapamiętana przez bystrego, dociekliwego, inteligentnego, mądrego obserwatora, jakim Vogler był przez całe życie. Obserwatora obdarzonego nie tylko zmysłem dostrzegania drobnych, niezauważalnych dla innych szczegółów, ale też fenomenalną pamięcią, błyskotliwością, wybitną zdolnością kojarzenia faktów i otwartością na świat” - zaznaczył prezydent.
Tablica pamiątkowa znajduje się na kamienicy przy ul. Szerokiej 38 na krakowskim Kazimierzu, w której Henryk Vogler mieszkał przez blisko pół wieku.
Henryk Vogler (ur. 6 marca 1911 r w Krakowie, zm. 19 lutego 2005 tamże) był pisarzem, poetą, dramaturgiem i krytykiem literackim, pierwszym redaktorem naczelnym Wydawnictwa Literackiego.
W 1933 r. ukończył Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego, studiował także na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. W czasie II wojny światowej spędził blisko trzy lata w hitlerowskich obozach koncentracyjnych w Rozwadowie, Płaszowie i Gross–Rosen.
Był redaktorem naczelnym „Gazety Krakowskiej”, „Życia Literackiego”, kierownikiem literackim najważniejszych krakowskich teatrów Starego i Słowackiego. Wraz z innymi krakowskimi intelektualistami zakładał Stowarzyszenie „Kuźnica”. Jego twórczość obejmuje powieści psychologiczno-obyczajowe na temat m.in. martyrologii Żydów, utwory sceniczne, słuchowiska, szkice literackie. (PAP)
rgr/ agz/
