Wystawa "Studenci Łodzi'81"
Wystawę poświęconą największemu w Polsce strajkowi studenckiemu, który miał miejsce w Łodzi w styczniu i lutym 1981 roku można będzie od piątku oglądać w budynku Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego Uniwersytetu Łódzkiego. Ekspozycję przygotował łódzki oddział IPN.
Jak poinformowała PAP Marzena Kumosińska z IPN, wystawa "Studenci Łodzi'81" ma towarzyszyć obchodom 36. rocznicy strajku, organizowanych przez wydziałową radę doktorantów.
Na ekspozycję składają 24 wydruki wielkoformatowe, na których pokazano kilkadziesiąt fotografii i plakatów z okresu strajku. Celem jej autorów było przypomnienie mieszkańcom Łodzi dramatycznych zmagań studentów z przedstawicielami władz o rejestrację Niezależnego Zrzeszenia Studentów i spełnienie postulatów reformy szkolnictwa wyższego.
Wystawa czynna będzie do 2 lutego.
Strajk łódzkich studentów rozpoczął się 21 stycznia 1981 r. i trwał do 18 lutego. Poprzedziła go kilkunastodniowa akcja "Solidarne Czekanie". Ogłoszenie strajku okupacyjnego na Uniwersytecie Łódzkim był odpowiedzią młodzieży akademickiej na kolejną odmowę rejestracji niezależnej i samorządnej organizacji studenckiej - Niezależnego Zrzeszenia Studentów (NZS). 21 stycznia do Łodzi przyjechała oficjalna delegacja ówczesnego Ministerstwa Szkolnictwa Wyższego i Techniki, z wiceministrem Stanisławem Czajką na czele.
Rokowania, które odbywały się na Wydziale Filologicznym UŁ, zostały jednak zerwane. Władze nie chciały przyznać studentom prawa do strajku i domagały się, by organizacja, którą chcą zalegalizować uznawała przewodnią rolę PZPR. O godz. 21, Wojciech Walczak i Wiesław Urbański (przewodniczący i wiceprzewodniczący NZS UŁ) wezwali studentów by podjęli protest i nie opuszczali budynków uniwersyteckich. Tak rozpoczął się najdłuższy i największy strajk studencki w Łodzi. Objął pięć uczelni. Uczestniczyło w nim ok. 10 tys. osób.
Studenci domagali się nie tylko rejestracji NZS, także niezależności uczelni, swobodnego wyboru przedmiotów, zniesienia praktyk robotniczych. Żądano ograniczenia cenzury, zaprzestania represji wobec opozycji, niezawisłości wymiaru sprawiedliwości i nowych podręczników historii.
Łódzki strajk wywołał prawdziwą lawinę protestów. 23 stycznia 1981 r. Ogólnopolski Komitet Założycielski ogłosił w całym kraju solidarnościową akcję protestacyjną. Powołał również Międzyuczelnianą Komisję Porozumiewawczą. 29 stycznia ówczesne władze zdecydowały się na negocjacje. Na czele delegacji rządowej stanął minister nauki, szkolnictwa wyższego i techniki prof. Janusz Górski.
17 lutego 1981 r. zarejestrowano Niezależne Zrzeszenie Studentów. Dzień później Górski pojechał do Łodzi, gdzie parafował tzw. porozumienie łódzkie kończące najdłuższy i największy strajk studencki. (PAP)
jaw/ mow/
