Źródło: Park Mużakowski
W nadchodzący długi weekend warto odwiedzić perłę turystyczną Ziemi Lubuskiej - Park Mużakowski w Łęknicy i Bad Muskau na polsko-niemieckim pograniczu.
To jedno z najbardziej rozległych historycznych założeń parkowych w Europie, a zarazem najwybitniejszych osiągnięć europejskiej sztuki ogrodowej. W 2004 r. Park Mużakowski został uznany za pomnik historii i wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Park jest - zarówno część polska jak i niemiecka - dostępny przez całą dobę. Obwiązuje jednak zakaz wjazdu pojazdami mechanicznymi, zakaz palenia ognisk, niszczenia budowli parkowych i roślinności. Zabronione jest także przebywanie na terenie parku w przypadku silnych wiatrów i burz.
Założenie parkowe można zwiedzać pieszo wybierając jedną z kilku wytyczonych w tym celu ścieżek. Przed rozpoczęciem wędrówki warto zaopatrzyć się w przewodnik i mapę parku dostępne w sklepie internetowym lub w punkcie informacji turystycznej po stronie polskiej. Warto, gdyż na terenie parku praktycznie nie ma drogowskazów.
Park można także zwiedzić wynajętą bryczką lub na rowerze, który można wypożyczyć we wsi Bronowice, ok. 2 km od Łęknicy. Ponadto jest możliwość organizacji spływu kajakami lub pontonami po Nysie Łużyckiej od Parku Mużakowskiego do Żarek Wielkich lub dalej.
O ile po polskiej stronie parku nie ma zbyt wielu zabytków architektury, to po niemieckiej jest ich bardzo dużo. Na pierwszy plan wysuwa się malowniczo położona główna rezydencja - renesansowy Nowy Zamek.
Po niemieckiej stronie można wypożyczyć rower lub zamówić wycieczkę dorożką lub łodzią czy odpocząć w kawiarni przy zamkowym folwarku. Ponadto w tej części parku jest kilka innych ciekawych obiektów - Stary Zamek, Oranżeria czy Dom Kawalerski.
Park Mużakowski został założony w pierwszej połowie XIX w. na terenie o wyjątkowych walorach krajobrazowych. Jego twórcą był pruski arystokrata, książę Hermann von Pueckler-Muskau.
Park położony jest na obszarze moreny czołowej utworzonej przez lodowiec nazwanej Łukiem Mużakowa uznanym w 2011 r. za Europejski Geopark, czyli obszar szczególnie cenny pod względem geologicznym. Całkowita powierzchnia łuku jako formy morfologicznej wynosi 170 km kw., z czego w Polsce znajduje się 75 km kw. Dolina Nysy Łużyckiej przecina łuk stanowiąc jednocześnie granicę obu krajów.
Po polskiej stronie część tego obszaru obejmuje Park Krajobrazowy Łuk Mużakowa, którego największą atrakcją jest ponad 100 zbiorników mieniących się różnymi kolorami wody oraz inne obiekty geologiczne.
Obejmuje on 18,2 tys. ha na terenie lubuskich gmin: Brody, Tuplice, Trzebiel, Łęknica i Przewóz. Park utworzono w tym miejscu by chronić polską część moreny czołowej. Z drugiej strony można przekonać się tam, jak silny wpływ na naturę może mieć działalność człowieka.
Lodowiec skandynawski, który ok. 340 tys. lat temu utworzył morenę czołową sprawił, że tym miejscu nagromadziło się wiele cennych kopalin. Te od ponad 160 lat były eksploatowane przez człowieka. Na tym obszarze działały kopalnie iłów używanych do produkcji ceramiki budowlanej, węgla brunatnego i kruszyw naturalnych. Pozostałością po nich są charakterystyczne zapadliska terenu oraz wyrobiska, które obecnie w większości zalane są wodą.
Powstałe w wyniku eksploatacji kopalin tzw. pojezierze antropogeniczne liczy ok. 110 zbiorników o różnej barwie - od turkusowo-niebieskich, zielonych, granatowych do pomarańczowych, czerwonych i brunatnych. Barwa wody jest związana z jej składem chemicznym.
Na terenie parku leśnicy z Nadleśnictwa Lipinki wybudowali trasę geoturystyczną nazwaną Dawna Kopalnia Babina. Jednym z jej elementów jest 30-metrowa wieża z dwoma tarasami widokowymi na poziomie 15 i 24 metrów. Wstęp na wieżę jest bezpłatny. Jednorazowo na wieży może przebywać nie więcej niż 50 osób. (PAP)
mmd/pat/
