Na pierwszym planie obraz Rafała Hadziewicza "Ślepy bandurzysta". Źródło: Muzeum Narodowe w Kielcach
Muzeum Narodowe w Kielcach wzbogaciło się o kolejny obraz XIX-wiecznego artysty Rafała Hadziewicza. Dzieło „Ślepy bandurzysta” zostało zakupione od prywatnego kolekcjonera ze środków programu MKiDN – Dzieła Muzealne.
W ubiegłym roku w kieleckim Muzeum Narodowym prezentowana była wystawa dzieł Rafała Hadziewicza, XIX-wiecznego artysty związanego z regionem świętokrzyskim. Podczas jednej z imprez towarzyszących do dyrekcji placówki zgłosiła się kolekcjonerka, która wyraziła chęć sprzedaży obrazu artysty – „Ślepy bandurzysta”.
„O istnieniu tego obrazu wiedzieliśmy już wcześniej. W zbiorach Muzeum Książąt Lubomirskich w Zakładzie Narodowym im. Ossolińskich we Wrocławiu znajduje się identyczny obraz namalowany tuszem, który postał w 1836 roku. Na tym dziele znajduje się napis, który informuje o tym, że istnieje wersja wykonana techniką olejną” – powiedziała o historii obrazu kierownik Działu Malarstwa i Rzeźby Muzeum Narodowego w Kielcach Joanna Kaczmarczyk.
„Ślepy bandurzysta” to już 29. obraz Hadziewicza w kolekcji kieleckiego muzeum. Koszt jego zakupu wyniósł 85 tys. zł, z czego 62 tys. udało się pozyskać z ministerialnego programu Dzieła Muzealne. „Staramy się sprowadzać do naszej placówki obrazy artystów związanych z regionem świętokrzyskim, ale tych, którzy mają też swoje miejsce w historii sztuki polskiej. Do takich malarzy należą Józef Szermentowski, Franciszek Kostrzewski, Władysław Malecki i właśnie Hadziewicz” – podkreślił dyr. muzeum Robert Kotowski.
Po raz pierwszy obraz zostanie udostępniony zwiedzającym 24 września. Będzie można go oglądać do połowy października. Następnie na czas remontu kieleckiej placówki dzieło wyjedzie do Szczecina, gdzie na Zamku Książąt Pomorskich prezentowana jest znaczna część kolekcji muzeum. Obraz wróci do Kielc wiosną 2019 roku i będzie eksponowany w nowo utworzonej po remoncie galerii Sali im. Rafała Hadziewicza.
Urodzony w 1803 roku Hadziewicz był współtwórcą środowiska artystycznego XIX-wiecznej Warszawy. Pochodził z Lubelszczyzny. Urodził się w Zamchu niedaleko Biłgoraju. Zmarł w 1886 roku w Kielcach. Edukację rozpoczął w Szczebrzeszynie. Studiował m.in. na Wydziale Sztuk Pięknych przy Uniwersytecie Warszawskim. Potem dzięki licznym stypendiom uzupełniał wykształcenie w Dreźnie, Paryżu, a także włoskich uczelniach. W 1834 roku zamieszkał w Krakowie, gdzie stworzył wiele portretów oraz obrazów religijnych. W 1839 roku, w związku z koniecznością "odpracowania" państwowych stypendiów, musiał wyjechać do Moskwy, gdzie przez pół dekady pracował jako profesor rysunku.
W 1844 roku rozpoczął pracę pedagoga w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Powrócił wówczas do tematyki religijnej, które wpisały się w główny nurt jego twórczości. W 1871 roku przeszedł na emeryturę, jednak nie zrezygnował z malarstwa. Zmarł 15 lat później.
Janusz Majewski (PAP)
maj/ itm/
