Wiosną przyszłego roku w Krakowie odbędzie się beatyfikacja Hanny Chrzanowskiej – pielęgniarki, współpracownicy kard. Karola Wojtyły, prekursorki pielęgniarstwa domowego w Polsce. Uroczystość odbędzie się w Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach – powiedziała w środę PAP Małgorzata Pabis, rzecznik prasowy sanktuarium.
Data uroczystości nie jest jeszcze pewna. "Staramy się, by stało się to 28 kwietnia, ale wymaga to zgody papieża Franciszka" – powiedziała Pabis. Dzień później, 29 kwietnia 2018, przypadnie 45. rocznica śmierci Chrzanowskiej.
W środę w krakowskiej kurii powołany został Komitet Organizacyjny Uroczystości Beatyfikacyjnej Hanny Chrzanowskiej. Jego przewodniczącym został bp Jan Zając, a koordynatorem ks. prałat Robert Tyrała.
Hanna Chrzanowska (1902 – 1973) urodziła się w Warszawie, ale gdy miała kilka lat, rodzina przeniosła się do Krakowa, gdzie jej ojciec - profesor literatury polskiej Ignacy Chrzanowski - objął katedrę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Po maturze przeszła krótki kurs pielęgniarski, aby nieść pomoc ofiarom wojny polsko – bolszewickiej, a w grudniu 1920 r. rozpoczęła studia polonistyczne na UJ. Przerwała je, gdy powstała Warszawska Szkoła Pielęgniarstwa, do której wstąpiła.
W latach 1926 – 1929 Chrzanowska pracowała jako instruktorka w Uniwersyteckiej Szkole Pielęgniarek i Higienistek w Krakowie. Od roku 1929 do 1939 redagowała miesięcznik "Pielęgniarka Polska" – pierwsze w Polsce czasopismo zawodowe dla pielęgniarek. Uczestniczyła w pracach Polskiego Stowarzyszenia Pielęgniarek Zawodowych i brała udział w przygotowaniu, uchwalonej przez Sejm w 1935 r. "Ustawy o pielęgniarstwie". Przyczyniła się również do powołania w 1937 r. Katolickiego Związku Pielęgniarek Polskich.
Podczas wojny pracowała w Polskim Komitecie Opiekuńczym, opiekując się uchodźcami, więźniami i przesiedlonymi. Szczególną troską otacza osierocone dzieci, w tym dzieci żydowskie, poszukując dla nich rodzin zastępczych i bezpiecznych miejsc pobytu.
W kwietniu 1945 roku rozpoczęła pracę w Uniwersyteckiej Szkole Pielęgniarek i Higienistek w Krakowie, gdzie kierowała działem pielęgniarstwa społecznego. W Stanach Zjednoczonych zapoznała się z metodami pracy tamtejszych pielęgniarek szpitalnych i społecznych, by zdobytą wiedzę wykorzystać w tworzeniu struktur pielęgniarstwa społecznego w Polsce.
We wrześniu 1957 roku objęła stanowisko dyrektorki Szkoły Pielęgniarstwa Psychiatrycznego w Kobierzynie. Niespodziewana likwidacja szkoły spowodowała, że Chrzanowska przeszła na wcześniejszą emeryturę. Rozpoczęła pracę nad podręcznikiem dla pielęgniarek pracujących poza szpitalem, jednocześnie organizując opiekę nad obłożnie chorymi samotnymi i opuszczonymi w oparciu o sieć duszpasterstwa parafialnego, w czym wspierał ją ówczesny metropolita krakowski abp Karol Wojtyła. Dzięki jej staraniom upowszechnił się zwyczaj odprawiania mszy św. w domu chorego oraz odwiedzin chorych w ramach wizytacji duszpasterskich.
Chrzanowska zmarła w Krakowie 29 kwietnia 1973 r. W homilii pogrzebowej kard. Wojtyła powiedział m.in.: "Byłaś dla mnie ogromną pomocą i oparciem. Dziękujemy Bogu za to, że byłaś wśród nas taka, jaka byłaś – z tą Twoją wielką prostotą, z tym wewnętrznym spokojem, a zarazem z tym wewnętrznym żarem; że byłaś wśród nas jakimś wcieleniem Chrystusowych błogosławieństw z Kazania na Górze".
W 1995 r. pielęgniarki skupione w Katolickim Stowarzyszeniu Pielęgniarek i Położnych zwróciły się z prośbą do kard. Franciszka Macharskiego o wszczęcie procesu beatyfikacyjnego. Rozpoczął się on w 1998 r. 1 października 2015 r. Stolica Apostolska ogłosiła dekret o heroiczności cnót Hanny Chrzanowskiej. 7 lipca 2017 r. po zbadaniu okoliczności cudu za jej wstawiennictwem - uzdrowienia mieszkańca Krakowa - papież Franciszek zatwierdził dekret beatyfikacyjny służebnicy Bożej Hanny Chrzanowskiej.(PAP)
autor: Małgorzata Wosion-Czoba
wos/ jw/
