Niemal 17 mln zł z funduszy unijnych zostanie przeznaczonych na renowację wnętrz wpisanego na listę UNESCO ewangelickiego Kościoła Pokoju w Świdnicy. Projekt konserwatorski, który zakończy się w 2020 r., został wsparł również przez świdnicki magistrat.
Jak poinformował w wtorek PAP Mateusz Jadach z biura Prezydenta Miasta Świdnica, całkowita wartość projekt, w ramach którego zostanie przeprowadzona m.in. renowacja wnętrz Kościoła Pokoju, to 20 mln zł.
Dzięki tym funduszom konserwacji zostaną poddane fragmenty wystroju wnętrza świątyni m.in. w obrębie Hali Polnej, Hali Zmarłych, Hali Pamięci, Hali Ołtarzowej oraz 11-stu epitafiów. „Wymienione zostanie także oświetlenie na bardziej energooszczędne, a oferta edukacyjno-kulturalna obiektu zostanie poszerzona o nowe elementy” - podał Jadach.
Biskup diecezji wrocławskiej Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego i proboszcz parafii ewangelickiej w Świdnicy podkreślił, że dzięki środkom na konserwację świątyni zostanie zachowany, a nawet poprawiony je obecny wizerunek.
Prezydent Świdnicy Beata Moskal-Słaniewska podkreśliła, że Kościół Pokoju to najbardziej rozpoznawalny zabytek w Świdnicy. „Co roku jest on odwiedzany przez dziesiątki tysięcy turystów. Zdajemy sobie z tego sprawę, dlatego w pewnym zakresie wesprzemy z budżetu miasta parafię ewangelicką, aby zachować ten obiekt przed zniszczeniem i poprawić jego obecny stan” - powiedziała Moskal-Słaniewska.
Kościół Pokoju w Świdnicy to ewangelicko-augsburska świątynia wpisana w 2001 r. na listę UNESCO. Druga taka świątynia, również wpisana na listę UNESCO, znajduje się w Jaworze (Dolnośląskie). Kościoły Pokoju powstały w drugiej połowie XVII w. w konsekwencji pokoju westfalskiego, który kończył wojnę trzydziestoletnią. Na Dolnym Śląsku powstały trzy takie budowle. Oprócz Świdnicy i Jawora, Kościół Pokoju zbudowano również w Głogowie. W połowie XVIII w. świątynia ta została jednak doszczętnie zniszczona przez pożar.
Świdnicką i jaworską świątynię zaprojektował Albrecht von Saebisch. Protestanckie kościoły zostały usytuowane w odległości zasięgu kuli armatniej od ówczesnych miast. Na ich budowę zezwolił protestantom monarcha austriacki. Świątynie miały być symbolem zakończenia wojny trzydziestoletniej i konfliktu religijnego pomiędzy protestantami i katolikami. Oba kościoły to największe w Europie obiekty sakralne wzniesione w konstrukcji szkieletowo-ryglowej. Ich wnętrza mogą pomieścić kilka tysięcy osób.(PAP)
autor: Piotr Doczekalski
pdo/ itm/