Relacje i wspomnienia świadków historii nagrywane w ramach tzw. historii mówionej - dają zdaniem uczestników piątkowej konferencji naukowej IPN - możliwość bezpośredniego zetknięcia z autentycznym doświadczeniem i dostrzeżenia pełniejszego obrazu przeszłości. Konferencję naukową pt."Przyszłość historii mówionej - nauka, archiwa, edukacja" w stołecznej siedzibie Instytutu Pamięci Narodowej IPN zorganizował wspólnie z Polskim Towarzystwem Historii Mówionej.
Mianem historii mówionej określa się zbierane, nagrywane i przechowywane relacje oraz wspomnienia opisujące osobiste przeżycia i refleksje mówiącego dotyczące jego losów, często w kontekście ważnych wydarzeń historycznych.
O ważnych zadaniach historii mówionej mówił podczas konferencji Piotr Filipkowski z Polskiego Towarzystwem Historii Mówionej. "Historia mówiona, dzięki wielości relacji, spojrzeń i refleksji na dane wydarzenie, umożliwia nam dostrzeżenie pełniejszego obrazu przeszłości oraz jej kompletniejszą narrację. Bezpośrednie zetknięcie z czyimś autentycznym doświadczeniem, przekazanym wspomnieniem, może także przyczynić się do autorefleksji odbiorcy i uświadomienia sobie własnego osadzenia w historii i związku z nią. To bardzo cenne" - zaakcentował Filipkowski.
Historia mówiona, dzięki wielości relacji, spojrzeń i refleksji na dane wydarzenie, umożliwia nam dostrzeżenie pełniejszego obrazu przeszłości oraz jej kompletniejszą narrację. Bezpośrednie zetknięcie z czyimś autentycznym doświadczeniem, przekazanym wspomnieniem, może także przyczynić się do autorefleksji odbiorcy i uświadomienia sobie własnego osadzenia w historii i związku z nią. To bardzo cenne" - zaakcentował Filipkowski.
"Jedną z ważnych kwestii podejmowanych dzisiaj jest również koncepcja zainicjowania szerszej współpracy różnych instytucji, które zajmują się tematem historii mówionej. Roboczo nazwaliśmy to +platformą historii mówionej+. Oprócz dyskusji na temat istoty, form czy metodologii historii mówionej pragniemy także zapowiedzieć dwa projekty, nad którymi chcemy pracować przez najbliższe lata" - opowiadał PAP kierownik sekcji notacji w Biurze Edukacji Publicznej IPN Rafał Pękała.
Pierwszy z projektów dotyczy nawiązania współpracy nad powstaniem podręcznika poświęconego historii mówionej. "To będzie takie kompendium skierowane zarówno do historyka, jak i nauczyciela wyjaśniające, w jaki sposób realizować projekty z historii mówionej - naukowe, historyczne czy socjologiczne, a także w klasie szkolnej angażujące uczniów czy też w środowisku lokalnym. Podręcznik w sposób prosty i przystępny ma oddać kwestie teoretyczne i praktyczne, pomóc zrozumieć czym jest historia mówiona oraz przyczynić się do pewnej jej profesjonalizacji wśród historyków" - podkreślił Pękała.
Publikacja ma zawierać liczne przykłady konkretnych projektów badawczych, edukacyjnych i archiwizacyjnych; dobrych i złych praktyk, a także kwestii etycznych i prawnych związanych z historią mówioną. Jak zaznaczają pomysłodawcy, podręcznik ma przedstawić "pewne wzorce postępowania i pomóc w standaryzacji warsztatu" oraz wypełnić lukę w literaturze dotyczącej historii mówionej.
"Drugi omawiany na konferencji projekt jest związany z faktem, że obecnie wiele instytucji zajmuje się historią mówioną, nagrywa relacje, zarówno audio, jak i wideo. Te relacje są jednak rozproszone, nie wiemy kto co zrealizował, z kim rozmawiał. Dlatego chcielibyśmy stworzyć razem w Polskim Towarzystwem Historii Mówionej projekt takiej bazy katalogowej. Zawierałaby ona zebrane informacje o zrealizowanych w ramach historii mówionej projektach, nagraniach czy wywiadach" - dodał kierownik sekcji notacji w Biurze Edukacji Publicznej IPN. (PAP)
akn/ abe/
