Na sierpień 2014 r. planowany jest w Płocku ponowny pochówek odnalezionych tam w maju szczątków gen. Piotra Bontempsa (1777-1840), który w Księstwie Warszawskim i Królestwie Polskim, zajmował się przemysłem zbrojeniowym. Jak poinformował w czwartek PAP Tomasz Kordala, zastępca dyrektora płockiego Muzeum Mazowieckiego, który prowadził prace archeologiczne, ponowny pochówek gen. Bontempsa planowany jest na 20 sierpnia 2014 r., czyli dokładnie w 174. rocznicę jego śmierci.
Trumnę ze szczątkami gen. Bontempsa, żołnierza Napoleona I Bonaparte, odkryto w połowie maja podczas prac archeologicznych w zasypanej krypcie, nieistniejącego już dziś, drewnianego kościoła św. Jakuba Apostoła w Imielnicy - peryferyjnej dzielnicy Płocka.
„Szczątki gen. Bontempsa spoczną w kaplicy obecnego kościoła parafialnego w Imielnicy” – powiedział PAP Kordala.
Na ponowne uroczystości pogrzebowe gen. Bontempsa zaproszona zostanie, mieszkająca m.in. w Gdańsku i Warszawie, rodzina generała, w tym jego wnukowie w szóstym pokoleniu. W maju odwiedzili oni miejsce odnalezienia trumny ze szczątkami generała.
Kordala dodał, iż w 2015 r. płockie Muzeum Mazowieckie zamierza zorganizować sesję naukową oraz wystawę poświęconą generałowi, na której będzie można obejrzeć znalezione podczas prac archeologicznych krucyfiks i fragment generalskich epoletów.
Jak zaznaczył Kordala, obecnie szczątki gen. Bontempsa nadal są badane antropologicznie w Państwowym Muzeum Archeologicznym w Warszawie.
Gen. Bontemps zginął w wypadku podczas testów pocisków artyleryjskich w 1840 r. Został pochowany w krypcie drewnianego kościoła św. Jakuba w Imielnicy pod Płockiem (obecnie to dzielnica miasta). Kościół ten, gdy wybudowano nową, murowaną świątynię, został rozebrany w 1935 r., a krypta zasypana.
Rodzina Bontempsów była w XIX wieku właścicielem majątku Gulczewo, sąsiadującego z parafią św. Jakuba Apostoła w Imielnicy.
Przyszły gen. Bontemps przybył z Francji na ziemie polskie po utworzeniu Księstwa Warszawskiego, gdy książę Józef Poniatowski poprosił cesarza Napoleona I o przysłanie do nowo powstałego państwa specjalistów, mogących zająć się organizacją przemysłu zbrojeniowego. Jeszcze jako kapitan Bontemps organizował na terenie Księstwa Warszawskiego manufaktury, produkujące różnego rodzaju broń białą i palną, a także proch armatni.
Według Kordali, Bontemps brał udział w wojnie 1809 r., walcząc m.in. z Austriakami pod Sandomierzem, a w 1812 r. uczestniczył w wyprawie Napoleona I na Rosję, gdzie wsławił się w bitwie nad Berezyną, ratując przed zagładą V Korpus (Polski), będący ariergardą Wielkiej Armii napoleońskiej. Bontemps uczestniczył także w Bitwie Narodów pod Lipskiem w 1813 r., a po upadku Napoleona I powrócił na krótko do Francji, a następnie osiedlił się na stałe w Królestwie Polskim i ożenił.
Osobą Bontempsa zainteresował się Wielki Książę Konstanty, powierzając mu sprawy przemysłu wojskowego i warszawskiego arsenału. Gdy w 1830 r. wybuchło powstanie listopadowe Bontemps – jak podkreśla Kordala - choć nie wierzył w jego powodzenie, lojalnie współpracował z władzami powstańczymi, biorąc m.in. udział w fortyfikowaniu Warszawy.
Po upadku powstania listopadowego Bontemps złożył przysięgę carowi Rosji. Został awansowany na generała brygady, a w 1832 r. nabył duży majątek Gulczewo pod Płockiem. Od tego czasu Bontemps przebywał często w Rosji pracując między innymi przy testowaniu pocisków artyleryjskich. W 1840 r. w Petersburgu podczas jednego z takich testów zginął w wypadku. Jego żona sprowadziła ciało do rodzinnego majątku w Gulczewie. Wkrótce potem generał spoczął w krypcie pobliskiego kościoła parafialnego św. Jakuba Apostoła w Imielnicy.
Według Kordali, z zachowanych przekazów wynika, że gdy w 1935 r. rozbierano imielnicki drewniany kościół, odsłonięto na chwilę wejście do krypty: na trumnie Bontempsa nadal spoczywały generalskie epolety. (PAP)
mb/ ls/
