Danuta Szyksznian-Ossowska ps. Sarenka. Fot. PAP/M. Bielecki
Pogrzeb wileńskiej łączniczki AK ppłk Danuty Szyksznian-Ossowskiej, ps. Sarenka, odbędzie się 9 grudnia, o czym poinformowała rodzina zmarłej. Spocznie ona w kwaterze kombatanckiej Cmentarza Centralnego w Szczecinie.
Ppłk Danuta Szyksznian-Ossowska, ps. Sarenka, zmarła 1 grudnia br. w wieku 97 lat.
Pogrzeb zmarłej, o czym poinformowała rodzina, odbędzie się 9 grudnia. Ceremonia rozpocznie się mszą św. żałobną o godz. 10 w Bazylice Archikatedralnej przy ul. Św. Jakuba Apostoła 1. Następnie ciało zostanie odprowadzone do miejsca spoczynku, na Cmentarz Centralny przy ul. Ku Słońcu w Szczecinie. Zmarła zostanie pochowana o godz. 12 w kwaterze kombatanckiej znajdującej się po lewej stronie od wejścia, przy drugiej bramie cmentarza.
Podczas rozbrojenia oddziałów AK przez NKWD uniknęła zatrzymania i dostała powołanie do dalszej służby w komendzie okręgu AK w oddziale dywersyjnym dowodzonym przez rtm. Zygmunta Augustowskiego ps. "Hubert". W Wigilię Bożego Narodzenia 1944 r. została aresztowana przez NKWD i po brutalnych przesłuchaniach skazana zaocznie na dziesięć lat łagrów.
Danuta Szyksznian-Ossowska urodziła się 7 czerwca 1925 r. w Krakowie. Dzieciństwo i wczesną młodość spędziła w Wilnie. W wieku 14 lat została łączniczką Związku Walki Zbrojnej, zajmowała się przerzutem prasy na punkty kolporterskie, a także przerzutem broni.
Podczas rozbrojenia oddziałów AK przez NKWD uniknęła zatrzymania i dostała powołanie do dalszej służby w komendzie okręgu AK w oddziale dywersyjnym dowodzonym przez rtm. Zygmunta Augustowskiego ps. "Hubert". W Wigilię Bożego Narodzenia 1944 r. została aresztowana przez NKWD i po brutalnych przesłuchaniach skazana zaocznie na dziesięć lat łagrów.
Szyksznian-Ossowska odznaczona Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
Ciężka praca i brutalne śledztwo spowodowały, że jej stan zdrowia bardzo się pogorszył i w stanie krytycznym została zwolniona z łagru we wrześniu 1945 r. Wówczas z ojcem i rodzeństwem zamieszkała w Drawnie w dawnym województwie szczecińskim. Później wraz z mężem przeniosła się do Darłowa i rozpoczęła pracę w średniej szkole zawodowej. Jej przeszłość związana z działalnością w AK i pobytem w łagrze była powodem szykan i zwolnienia ze szkoły oraz pozbawienia prawa do nauczania.
Po przejściu na emeryturę pełniła funkcje Wiceprezesa Zarządu Okręgu Światowego Związku Żołnierzy AK i Wiceprezesa Koła Kresowych Żołnierzy AK w Szczecinie.
Została odznaczona m.in. Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Kawalerskim OOP, Krzyżem Armii Krajowej i Krzyżem Partyzanckim. (PAP)
autorka: Inga Domurat
ing/ pat/
