Ceremonia powitania prochów śp. Karoliny Kaczorowskiej na płycie lotniska Wojskowego Portu Lotniczego na warszawskim Okęciu. Fot. PAP/P. Nowak
W jej życiu jak w soczewce skupiło się bolesne, ale i zwycięskie doświadczenie historyczne Rzeczypospolitej – powiedział szef UdSKiOR Jan Józef Kasprzyk podczas piątkowej uroczystości powitania urny z prochami małżonki ostatniego prezydenta RP na uchodźstwie Ryszarda Kaczorowskiego.
Urna z prochami byłej Pierwszej Damy została przywieziona wojskowym samolotem rządowym z Wielkiej Brytanii. Na płycie Wojskowego Portu Lotniczego Warszawa-Okęcie odbyła się uroczystość przyjęcia szczątków z honorami, w asyście wojskowej. W ostatniej podróży do Polski byłej Pierwszej Damie towarzyszyła najbliższa rodzina oraz przedstawiciele władz RP.
Podczas ceremonii powitania na polskiej ziemi urny z prochami zmarłej Orkiestra Reprezentacyjna Wojska Polskiego odegrała „Marsz żałobny” Fryderyka Chopina oraz „Mazurka Dąbrowskiego. Po przeniesieniu urny na katafalk w asyście wojskowego posterunku honorowego modlitwę za zmarłą odmówił ks. mjr Marcin Janocha z Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego.
Szef UdSKiOR powiedział, że Pierwsza Dama należała do pokolenia szczególnie naznaczonego przez historię XX wieku. „To kolejna okazja do podziękowania jej za życie przepojone miłością do niepodległej Polski i drugiego człowieka. W jej życiu jak w soczewce skupiło się bolesne, ale i zwycięskie doświadczenie historyczne Rzeczypospolitej” – powiedział.
Szef UdSKiOR Jan Józef Kasprzyk przypomniał życiorys Karoliny Kaczorowskiej. Powiedział, że Pierwsza Dama należała do pokolenia szczególnie naznaczonego przez historię XX wieku. „To kolejna okazja do podziękowania jej za życie przepojone miłością do niepodległej Polski i drugiego człowieka. W jej życiu jak w soczewce skupiło się bolesne, ale i zwycięskie doświadczenie historyczne Rzeczypospolitej” – powiedział minister Kasprzyk.
Karolina Kaczorowska. Biografia symboliczna dla losów pokolenia
Szef UdSKiOR przypomniał, że „jej droga rozpoczęła się w wolnej Polsce w Stanisławowie”, który był rodzinnym miastem Karoliny Kaczorowskiej, a następnie wiodła „przez nieludzką ziemię i Afrykę do Wielkiej Brytanii”. Za jeden z najważniejszych momentów jej biografii uznał towarzyszenie swojemu mężowi podczas uroczystości przekazania insygniów prezydenckich pierwszemu demokratycznie wybranemu prezydentowi III RP w grudniu 1990 r. „Wtedy wiedzieliśmy, że kończy się misja prezydenta RP i władz RP na uchodźstwie, że kończy się misja tych ludzi wypełniana przez blisko pół wieku, którzy strzegli tego najpiękniejszego daru, jakim jest sztandar wolnej, niepodległej Polski, że kończy się misja tych dwóch pokoleń walczących o wolność i w polskim Londynie budujących skrawek wolnej Polski” – powiedział minister Kasprzyk. Dodał, że dla prezydenta i jego małżonki był to powrót do Polski po ponad pół wieku.
Kasprzyk zwrócił uwagę, że „dzisiaj również dopisujemy do kart historii Rzeczypospolitej kolejny ważny fragment”. „Wraz z pożegnaniem ostatniej Pierwszej Damy II RP kończy się rozdział w dziejach Polski, który nazywamy właśnie II Rzeczpospolitą. W sensie symbolicznym tym pożegnaniem śp. Karoliny Kaczorowskiej kończy się instytucjonalnie II Rzeczpospolita” - wyjaśnił. Dodał, że „możemy marzyć i prosić Boga, za wstawiennictwem tak wspaniałych patriotów jak Pani Prezydentowa, aby ta współczesna Polska, o której marzyły pokolenia była godną spadkobierczynią dumnej i wielkiej II Rzeczypospolitej”. Minister Kasprzyk podziękował jej za wkład w odzyskanie niepodległości i możliwość życia w wolnej Polsce.
Po zakończeniu uroczystości na Okęciu orszak pogrzebowy udał się do Świątyni Opatrzności Bożej. Tam nastąpi wprowadzenie urny do Kaplicy Najświętszego Sakramentu, w której odprawione zostaną egzekwie pogrzebowe oraz nieszpory. Po godzinie 19 nastąpi przeniesienie urny z prochami na katafalk przed głównym ołtarzem w Świątyni Opatrzności Bożej, gdzie zostanie odprawiona msza święta żałobna. Wieczorem odbędzie się harcerskie czuwanie modlitewne.
Główne uroczystości pogrzebowe rozpoczną się w sobotę 23 kwietnia o godz. 12 w Świątyni Opatrzności Bożej. Karolina Kaczorowska zostanie pochowana u boku męża w Panteonie Wielkich Polaków w Świątyni Opatrzności Bożej.
Karolina Kaczorowska z domu Mariampolska urodziła się 26 września 1930 r. w Stanisławowie (obecnie Iwano-Frankiwsk na Ukrainie). Po podboju przez wojska sowieckie wschodniej części II RP, została w 1940 r. wraz z rodziną wywieziona na Syberię. Związek Sowiecki opuściła wraz z Armią Andersa, której żołnierzami byli jej ojciec, brat i przyszły mąż Ryszard Kaczorowski.
U boku męża aktywnie uczestniczyła w życiu społecznym polskiej emigracji, zaangażowana była m.in. w działalność charytatywną Zjednoczenia Polek w Wielkiej Brytanii. 19 lipca 1989 r., w momencie gdy Ryszard Kaczorowski objął urząd Prezydenta RP na Uchodźstwie, została Pierwszą Damą. Jako ostatnia pełniła tę rolę.
Podobnie jak wiele polskich dzieci poprzez Persję trafiła do Ugandy, do obozu dla polskich uchodźców w osadzie Koja, gdzie uczęszczała do prowadzonej tam polskiej szkoły. Pozostała tam do roku 1948. Po przyjeździe do Wielkiej Brytanii ukończyła studia na Uniwersytecie w Londynie. Pracowała następnie jako nauczycielka, poświęciła się również działalności w harcerstwie polskim na uchodźstwie i przy tej okazji poznała przyszłego męża, za którego wyszła za mąż w 1952 r. Mieli dwoje dzieci: Alicję i Jadwigę Jagodę, doczekali się również pięciorga wnuków.
U boku męża aktywnie uczestniczyła w życiu społecznym polskiej emigracji, zaangażowana była m.in. w działalność charytatywną Zjednoczenia Polek w Wielkiej Brytanii. 19 lipca 1989 r., w momencie gdy Ryszard Kaczorowski objął urząd Prezydenta RP na Uchodźstwie, została Pierwszą Damą. Jako ostatnia pełniła tę rolę, bo półtora roku później, w grudniu 1990 r. Ryszard Kaczorowski przekazał insygnia prezydenckie wybranemu pierwszych demokratycznych wyborach na ten urząd Lechowi Wałęsie. Karolina Kaczorowska brała udział w ceremonii przekazania insygniów i był to dla niej pierwszy powrót do Polski po pół wieku.
10 kwietnia 2010 razem z mężem miała wziąć udział w obchodach rocznicy zbrodni katyńskiej, jednak z powodu choroby zrezygnowała z uczestnictwa w uroczystościach. Jej mąż zginął w katastrofie smoleńskiej. W 2012 r. została odznaczona Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
Zmarła 21 sierpnia 2021 r. w Londynie.(PAP)
Autor: Grzegorz Janikowski, Michał Szukała
gj/ szuk/ pat/
