Z ekspozycji „Władysław Jarocki”. Źródło: MGS
Prace Władysława Jarockiego, znanego i cenionego za życia, dziś nieco zapomnianego malarza, krytyka sztuki, profesora krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych, można w lipcu i sierpniu oglądać w Miejskiej Galerii Sztuki w Zakopanem. Ekspozycja „Władysław Jarocki” powstała w 50. rocznicę śmierci artysty.
Na wystawie są prace z muzeów z całej Polski oraz z bogatej kolekcji z "Harendy", która była jego drugim domem. Prezentowane obrazy pokazują wątki huculskie i mniej znane podhalańskie. Są też eksponaty z licznych podróży Jarockiego po Kaukazie, Turcji, Włoszech. Zwiedzający zobaczą też osobiste pamiątki po artyście.
Wystawa „Władysław Jarocki” w Miejskiej Galerii Sztuki im. Wł. hr. Zamoyskiego czynna będzie do 28 sierpnia. Jesienią zaprezentuje ją w swoich wnętrzach Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie.
Jak zauważa kuratorka ekspozycji Zofia Weiss, wystawa prezentowana w Miejskiej Galerii Sztuki w Zakopanem, a następnie w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, jest pierwszym od ćwierćwiecza znaczącym przeglądem twórczości Władysława Jarockiego.
„Uzupełniona barwnym wydawnictwem dopowiadającym te historie i prezentującym te dzieła sztuki, które być może już bezpowrotnie zostały pochłonięte przez czas i historię. Prawie cała bowiem bogata wczesna twórczość artysty zaginęła w burzach dziejowych rozgrywających się na Kresach Wschodnich, zaś w okresie wielkich sukcesów międzynarodowych znakomite obrazy artysty rozeszły się do muzealnych kolekcji w Rzymie, Wiedniu, Paryżu, Berlinie, Pradze i w Stanach Zjednoczonych. Trafiły również do kolekcji prywatnych” – mówi kuratorka i wyraża nadzieję, że wystawa „poruszy zakopiańczyków, krakowian i wszystkich przybyszów z bliskich i dalekich stron”.
Władysław Jarocki urodził się w 1879 r. w Podhajczykach koło Trembowli, zmarł w 1965 r. w Krakowie.
Studiował we Lwowie, Krakowie i w Paryżu. Jego mistrzami byli Józef Mehoffer i Leon Wyczółkowski. W latach 1921–1939 był profesorem w ASP w Krakowie. Pełnił też funkcję prezesa Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie oraz redaktora naczelnego "Sztuk Pięknych".
Zajmował się głównie tematyką huculską, podhalańską i tatrzańską. Malował pejzaże, obrzędy ludowe i religijne, postaci w strojach regionalnych. Jarocki tworzył również karykatury. Zaprojektował sarkofag Jana Kasprowicza.
Malarz wiele podróżował, m.in. na Huculszczyznę, Kaukaz, Włochy, wybrzeże Bałtyku. Na stałe mieszkał w Krakowie i do końca życia był mocno związany z Tatrami. W 1920 r. wziął ślub ze starszą córką Jana Kasprowicza – Anną, czego skutkiem były częste wizyty w Harendzie – domu Kasprowicza w Zakopanem. Duża część willi była własnością Jarockich, dlatego większość jego obrazów tam się znajduje, a w Harendzie czynna jest dziś galeria malarstwa Władysława Jarockiego. W 1938 r. został odznaczony Złotym Wawrzynem Akademickim Polskiej Akademii Literatury „za wybitne zasługi dla polskiej sztuki w ogóle”. (PAP)
bko/ szb/ ls/
