2011-02-04 (PAP) - Radomski magistrat ogłosił kolejną edycję nagrody Św. Kazimierza, przyznawanej przez prezydenta miasta za popularyzację wiedzy o historii i tradycji Radomia. Św. Kazimierz jest od 1983 roku patronem tego miasta. Jak poinformowała PAP Ryszarda Kitowska z biura prasowego Urzędu Miejskiego w Radomiu, do nagrody mogą być zgłaszane osoby lub organizacje, których działalność przyczyniła się do popularyzacji wiedzy o historii Radomia i zachowania dziedzictwa kulturowego miasta?
Kandydatów do nagrody mogą zgłaszać do 19 lutego mieszkańcy Radomia. Zwycięzcę wyłoni kapituła, w skład której wchodzą m.in. laureaci poprzednich edycji nagrody. Nagroda zostanie wręczona w pierwszych dniach marca podczas dorocznych "Kazików".
Laureatami poprzednich edycji nagrody Św. Kazimierza są: Społeczny Komitet Ratowania Zabytkowego Cmentarza Rzymskokatolickiego i Społeczny Komitet Ratowania Zabytków Radomia.
Św. Kazimierz urodził się na Wawelu 3 października 1458 roku, jako syn Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Rakuskiej. Jego wychowawcą był Jan Długosz. Królewicz Kazimierz wielokrotnie przebywał na zamku w Radomiu. Jego najważniejszy pobyt w tym mieście to rezydencja w charakterze namiestnika królewskiego w Koronie w latach 1481-1483. Na te dwa lata władza przeniosła się do Radomia. W tym czasie Kazimierz dał się poznać jako sprawiedliwy i troskliwy władca, a jednocześnie osoba bardzo pobożna.
Św. Kazimierz zmarł na gruźlicę 4 marca 1484 r. na zamku w Grodnie. Został pochowany w Kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej. Był kanonizowany już w 1521 r., lecz bulla zaginęła wraz z rzeczami posła królewskiego Erazma Ciołka, który zmarł nagle w Rzymie. Ponowną bullę kanonizacyjną, powołującą się na akt kanonizacyjny papieża Leona X, wydał papież Klemens VIII w 1602 r.
Św. Kazimierz jest patronem Polski i Litwy. Ikonografia przedstawia go najczęściej w stroju książęcym z lilią w ręku lub klęczącego w nocy przed drzwiami katedry.
Od 4 marca 1983 r. św. Kazimierz za sprawą Jana Pawła II jest patronem miasta Radomia, a od 25 marca 1992 r. - patronem diecezji radomskiej. W radomskiej bazylice św. Kazimierza znajduje się kaplica ku czci świętego, w której przechowywane i czczone są jego relikwie. (PAP)
ilp/ hes/
Laureatami poprzednich edycji nagrody Św. Kazimierza są: Społeczny Komitet Ratowania Zabytkowego Cmentarza Rzymskokatolickiego i Społeczny Komitet Ratowania Zabytków Radomia.
Św. Kazimierz urodził się na Wawelu 3 października 1458 roku, jako syn Kazimierza Jagiellończyka i Elżbiety Rakuskiej. Jego wychowawcą był Jan Długosz. Królewicz Kazimierz wielokrotnie przebywał na zamku w Radomiu. Jego najważniejszy pobyt w tym mieście to rezydencja w charakterze namiestnika królewskiego w Koronie w latach 1481-1483. Na te dwa lata władza przeniosła się do Radomia. W tym czasie Kazimierz dał się poznać jako sprawiedliwy i troskliwy władca, a jednocześnie osoba bardzo pobożna.
Św. Kazimierz zmarł na gruźlicę 4 marca 1484 r. na zamku w Grodnie. Został pochowany w Kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej. Był kanonizowany już w 1521 r., lecz bulla zaginęła wraz z rzeczami posła królewskiego Erazma Ciołka, który zmarł nagle w Rzymie. Ponowną bullę kanonizacyjną, powołującą się na akt kanonizacyjny papieża Leona X, wydał papież Klemens VIII w 1602 r.
Św. Kazimierz jest patronem Polski i Litwy. Ikonografia przedstawia go najczęściej w stroju książęcym z lilią w ręku lub klęczącego w nocy przed drzwiami katedry.
Od 4 marca 1983 r. św. Kazimierz za sprawą Jana Pawła II jest patronem miasta Radomia, a od 25 marca 1992 r. - patronem diecezji radomskiej. W radomskiej bazylice św. Kazimierza znajduje się kaplica ku czci świętego, w której przechowywane i czczone są jego relikwie. (PAP)
ilp/ hes/
