Z okazji 101. rocznicy deklaracji niepodległości w niedzielę w Tallinie obyła się parada wojskowa. Tego dnia świętowano także 30. rocznicę zastąpienia czerwonej flagi na historycznej wieży w stolicy narodowymi trójkolorowymi barwami.
Ogłoszona 24 lutego 1918 r. w Tallinie deklaracja niepodległości znana jest także jako "Manifest do ludu Estonii". Obchody święta niepodległości rozpoczęły się o wschodzie słońca od uroczystego podniesienia na maszt narodowej flagi w Tallinie.
30 lat temu, w 1989 r., na tallińskim wzgórzu Toompea Estończycy, którzy od 1940 r. byli częścią ZSRR, zastąpili na baszcie Długi Herman czerwoną flagę Estońskiej SRR narodowym trójkolorowym niebiesko-czarno-białym sztandarem. Obecnie na wzgórzu Toompea swoje siedziby mają parlament oraz rząd Estonii.
Uroczyste podniesienie flagi miało miejsce także na zamku w Narwie graniczącej z Rosją (najbardziej wysuniętym na wschód miejscu prezentacji estońskich barw).
Głównym punktem obchodów była parada wojskowa w Tallinie. Wzięli w niej udział reprezentanci wszystkich formacji estońskich sił zbrojnych i innych służb, a także sojuszników Estonii, m.in. Polski, USA, Litwy, Łotwy, Danii, Francji i Niemiec, którzy prezentowali własne symbole narodowe. W defiladzie uczestniczyli też przedstawiciele stacjonujących w krajach bałtyckich sił NATO. Z powodu niesprzyjających warunków pogodowych odwołana została lotnicza część parady.
Wieczorem rocznicowe uroczystości odbyły się w narodowej sali koncertowej w Tallinie i przed gmachem Ministerstwa Spraw Zagranicznych, gdzie zorganizowano koncert dla mieszkańców.
24 lutego 1918 r. po proklamowaniu niepodległości Estonia, która do 1917 r. była częścią Imperium Rosyjskiego, dalej musiała walczyć z wpływami niemieckimi i rosyjskimi. Podpisany 2 lutego 1920 r. pokój w Tartu zakończył wojnę z bolszewikami. W 1940 r. po aneksji przez ZSRR Estonia ponownie utraciła niepodległość i do sierpnia 1991 r. funkcjonowała jako republika radziecka – Estońska SRR.
Przemysław Molik (PAP)
pmo/ mal/
