Wspólnie Polacy zawsze mogą zrobić więcej - mówił szef PSL Janusz Piechociński w Warszawie przed pomnikiem Wincentego Witosa, przypominając jego przesłanie. Złożył wieniec, by uczcić zbliżającą się rocznicę urodzin przywódca ruchu ludowego, trzykrotnego premiera II RP.
Piechociński przypomniał, że 6 stycznia w Szczecinie zainaugurowane zostały obchody 120. rocznicy powstania ruchu ludowego w Polsce. Podkreślił, że idea służby Polsce, która przyświecała ruchowi od samego jego początku, jest nadal bardzo ważna i żywa.
Mówiąc o Witosie, nazwał go tym, "który pozwolił polskim włościanom poczuć się wolnymi". "Tworzył i przekazywał swoim najbliższym współpracownikom wielkie przesłanie, że Polacy razem mogą więcej, (...) wzywał, by Polska trwała wiecznie, a jednocześnie uczył ludzi demokracji, szacunku dla jej wyroków, umiejętności współpracy i współdziałania" - powiedział.
"My - wielka formacja historycznego centrum, demokratycznego i patriotycznego (...) w geście pokornego dziękczynienia Wincentemu Witosowi przypominamy: bardzo ważne jest, aby ciągle pamiętać o tym, że nie jesteśmy dla siebie wrogami, że zawsze w każdej rzeczywistości Polak z Polakiem może zrobić więcej, nigdy przeciwko sobie, a zawsze ze sobą, dla siebie, poprzez siebie" - podkreślił Janusz Piechociński.
"My - wielka formacja historycznego centrum, demokratycznego i patriotycznego (...) w geście pokornego dziękczynienia Wincentemu Witosowi przypominamy: bardzo ważne jest, aby ciągle pamiętać o tym, że nie jesteśmy dla siebie wrogami, że zawsze w każdej rzeczywistości Polak z Polakiem może zrobić więcej, nigdy przeciwko sobie, a zawsze ze sobą, dla siebie, poprzez siebie" - podkreślił Piechociński.
Ruch ludowy w Polsce kształtował się na przełomie XIX i XX w. pod hasłem walki chłopów o społeczne, polityczne i narodowe wyzwolenie. 28 lipca 1895 r. w Rzeszowie 85 delegatów chłopskich utworzyło Stronnictwo Ludowe w Galicji - pierwszą na ziemiach polskich polityczną reprezentację chłopów. W 1903 r. partia przyjęła nowy, radykalny program i zmieniła nazwę na Polskie Stronnictwo Ludowe. W okresie międzywojennym przywódca PSL Piast Wincenty Witos trzykrotnie był premierem RP.
Po wojnie w 1945 r. PSL, skupione wokół Stanisława Mikołajczyka było opozycją wobec komunistycznych przemian ustrojowych. Po przymusowej emigracji Mikołajczyka w wyniku represji władz komunistycznych Stronnictwo zostało rozbite, a przewagę w ruchu chłopskim uzyskali działacze lojalni wobec komunistów. Doprowadzili do połączenia partii chłopskich w Zjednoczone Stronnictwo Ludowe (ZSL). ZSL wraz z PZPR było partią rządzącą przez cały okres istnienia Polski Ludowej. Po 1989 r. ZSL powróciło do nazwy PSL.
Wincenty Witos - rolnik, działacz społeczny, samorządowiec i polityk związany z ruchem ludowym - urodził się 21 stycznia 1874 r. w Wierzchosławicach koło Tarnowa. Ukończył szkołę elementarną w rodzinnej wsi. W latach 1908-31 pełnił funkcję wójta Wierzchosławic. Od 1908 r. był posłem Sejmu Krajowego we Lwowie, a w latach 1911-18 - posłem w Radzie Państwa w Wiedniu. Był członkiem władz powiatowych i okręgowych chłopskich organizacji społeczno-gospodarczych.
Od 1895 r. należał do Stronnictwa Ludowego (od 1903 r. Polskiego Stronnictwa Ludowego), a od 1913 r. do Polskiego Stronnictwa Ludowego Piast.
Trzykrotny premier (1920-21, 1923 i 1926). Jeden z przywódców Centrolewu. Po utworzeniu Stronnictwa Ludowego (1931 r.) prezes Rady Naczelnej i Zarządu Okręgowego w Małopolsce. W 1930 r. aresztowany z przyczyn politycznych i uwięziony w Brześciu nad Bugiem, został skazany na 1,5 roku więzienia. W 1933 r. wyemigrował do Czechosłowacji. Do kraju powrócił w marcu 1939 r. We wrześniu 1939 r. aresztowany przez Niemców, odmówił współpracy przy próbach powołania kolaboracyjnego rządu. W 1941 r. powrócił do Wierzchosławic pozostając do końca okupacji niemieckiej w areszcie domowym. W 1945 r. prezydium Krajowej Rady Narodowej uczyniło go wiceprezydentem bez jego wiedzy i zgody. Od sierpnia 1945 r. był prezesem PSL, pozostawał w opozycji wobec władz komunistycznych.
Zmarł 31 października 1945 r. w Krakowie. Pochowano go w kaplicy rodzinnej na cmentarzu w Wierzchosławicach. Witos był autorem m.in. "Wyboru pism i artykułów", trzytomowych "Moich wspomnień" oraz "Mojej tułaczki". (PAP)
dsr/ ura/
