Anna Walentynowicz. Fot. PAP/R. PIetruszka
Sejm przyjął w piątek uchwałę ustanawiającą rok 2019 Rokiem Anny Walentynowicz. Podkreślono w niej zasługi Walentynowicz dla „utworzenia wielkiego ruchu Solidarności i odzyskania przez Polskę niepodległości” oraz złożono hołd jej „niezłomnej postawie”.
Za uchwałą głosowało 302 posłów, przeciw było 51, od głosu wstrzymało się 44 posłów.
15 sierpnia 2019 r. przypada 90. rocznica urodzin Anny Walentynowicz, działaczki niepodległościowej Wolnych Związków Zawodowych i współtwórczyni Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego "Solidarność".
"Historia życia Anny Walentynowicz - ściśle zespolona z losami Polaków w XX wieku - jest jak portret zbiorowy polskich robotników wstających z kolan, by zbuntować się przeciwko komunizmowi. Zawsze skromna, swoje życie traktowała jako służbę" - wspomina cytowany w uchwale historyk Sławomir Cenckiewicz, nazywając Annę Walentynowicz "Anną Solidarność".
W 1970 r. brała ona udział w antykomunistycznych protestach robotniczych w Trójmieście i w strajku w Stoczni Gdańskiej. Od 1978 r., działając w Wolnych Związkach Zawodowych Wybrzeża, udostępniała mieszkanie jako punkt kontaktowy, redagowała i kolportowała niezależne pismo "Robotnik Wybrzeża" oraz współorganizowała obchody rocznic Grudnia'70 i kultywowała pamięć ofiar komunistycznego mordu na robotnikach. Była prześladowana i wielokrotnie zatrzymywana na 48 godzin.
W sierpniu 1980 r. Walentynowicz została zwolniona z pracy. Stało się to bezpośrednią przyczyną wybuchu 14 sierpnia strajku w Stoczni Gdańskiej. Pierwszym postulatem protestujących było przywrócenie jej do pracy.
"Walentynowicz wraz z Aliną Pieńkowską doprowadziła do kontynuacji strajku w dniu 16 sierpnia i przeobrażenia go w strajk solidarnościowy z robotnikami strajkującymi w innych zakładach pracy. Zapoczątkowana tym narastająca fala strajków i protestów w wielu miejscach Polski zmusiła komunistów do negocjacji i zawarcia porozumienia ze strajkującymi oraz doprowadziła do powstania NSZZ +Solidarność+" - głosi uchwała.
Po wprowadzeniu stanu wojennego w grudniu 1981 r. Walentynowicz była internowana i więziona. "W następnych latach kontynuowała działalność na rzecz niepodległości Polski. Była przeciwniczką obrad okrągłego stołu i konsekwentnie domagała się powrotu do idei i postulatów Solidarności. W wolnej Polsce przez wiele lat pozostawała niedoceniana i dopiero w 2006 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej profesor Lech Kaczyński odznaczył Ją Orderem Orła Białego. Zginęła w Smoleńsku 10 kwietnia 2010 r." - napisano.
"Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, w uznaniu zasług Anny Walentynowicz dla utworzenia wielkiego ruchu Solidarności i odzyskania przez Polskę niepodległości oraz składając hołd Jej niezłomnej postawie, ustanawia rok 2019 Rokiem Anny Walentynowicz" - dodano w uchwale.
Anna Walentynowicz zginęła 10 kwietnia 2010 r. w katastrofie Tu-154M pod Smoleńskiem. Była w polskiej delegacji, która zmierzała na uroczystości z okazji 70. rocznicy zbrodni katyńskiej. (PAP)
autor: Anna Kondek-Dyoniziak
akn/ dap/ itm/
