2011-04-19 (PAP) - "Ryszard Kaczorowski. Prezydent Polaków" - taki tytuł nosi nowy album o ostatnim Prezydencie RP na Uchodźstwie. Autor - Adam Dobroński - wykorzystał pamiętniki bohatera swego albumu oraz niepublikowane dotąd zdjęcia z jego rodzinnego archiwum.
"Prezydent Kaczorowski bardzo uważnie śledził wydarzenia polityczne w kraju w ostatnich latach i był zatroskany, zbolały, ale jeśli udzielał jakichkolwiek nauk politykom, to niezwykle subtelnie, nie ingerował bezpośrednio. Nie chciał być stroną w tych politycznych konfliktach, chciał je tonować, wyciszać. Bardzo różnił się od naszych polityków, nie było w nim cienia agresji, miał w sobie mądrość człowieka ciężko doświadczonego przez życie" - dodał Dobroński.
Córka Ryszarda Kaczorowskiego, Jagoda Kaczorowska wspominała swojego ojca jako człowieka o wielkim poczuciu humoru, co pozwoliło mu przetrwać najtrudniejsze chwile na Syberii. "Był człowiekiem wierzącym, co także dawało mu oparcie. Był wielkim patriotą. Kochał Białystok. Jak byłam mała, Polska kojarzyła mi się wyłącznie z Białymstokiem, tyle mi ojciec naopowiadał o mieście swojej młodości. Dopiero w szkole stwierdziłam ze zdumieniem, że Polska to nie tylko Białystok" - mówiła Jagoda Kaczorowska.
Ryszard Kaczorowski urodził się 26 listopada 1919 roku w Białymstoku. Jako 14-latek wstąpił do harcerstwa. Po wejściu Sowietów do Białegostoku współtworzył konspiracyjne struktury Szarych Szeregów, m.in. jako hufcowy oraz komendant chorągwi. W czerwcu 1940 roku został aresztowany przez NKWD i skazany na karę śmierci. Po stu dniach uwięzienia w celi śmierci sąd zamienił mu karę na 10 lat łagrów. Karę odbywał nad Kołymą w kopalni złota Duskanja, nazywanej Doliną Śmierci.
Wypuszczony z obozu po wejściu w życie układu Sikorski-Majski, w marcu 1942 roku Kaczorowski wstąpił do armii Andersa i wyszedł wraz z nią do Palestyny. Walczył w kampanii włoskiej, m.in. pod Monte Cassino. Po wojnie pozostał na emigracji w Wielkiej Brytanii, gdzie studiował w Szkole Handlu Zagranicznego, by następnie przez wiele lat, do czasu emerytury w 1986 roku, pracować jako księgowy.
Kaczorowski włączył się w emigracyjną działalność Związku Harcerstwa Polskiego, uczestniczył również w pracach parlamentu emigracyjnego zwanego Radą Narodową oraz w życiu społecznym emigracji. W roku 1986 powierzono mu stanowisko ministra do spraw krajowych w polskim rządzie na uchodźstwie. Po nagłej śmierci prezydenta Kazimierza Sabbata, Kaczorowski został 19 lipca 1989 roku zaprzysiężony na urząd prezydenta na uchodźstwie. Stanowisko to piastował zaledwie półtora roku. W grudniu 1990 roku podczas uroczystości na Zamku Królewskim w Warszawie Kaczorowski przekazał insygnia władzy prezydentowi Lechowi Wałęsie.
"Prezydent Kaczorowski zadziwiał pogodą ducha, która nie przeszkadzała mu w konsekwentnej obronie wartości narodowych i państwowych. Przez całe życie czuł się zobowiązany przyrzeczeniem harcerskim. Mawiał, że trzeba wiele przejść w życiu, by umieć odróżnić sprawy ważne od błahych, dobro ogółu od celów własnych, od postawy egoistycznej" - dodał Adam Dobroński.
Kaczorowski po oddaniu insygniów nadal mieszkał w Londynie, jednak często odwiedzał Polskę. Zginął 10 kwietnia 2010 roku w katastrofie polskiego tupolewa pod Smoleńskiem. Został pochowany w warszawskiej Świątyni Opatrzności Bożej, gdzie we wtorek, przed promocją albumu, odbyła się msza święta w jego intencji.
Album "Ryszard Kaczorowski. Prezydent Polaków" ukazała się nakładem wydawnictwa Benkowski Publishing. (PAP)
aszw/ ls/ gma/