W Luksemburgu zmarł architekt, eseista i fotograf Bohdan Paczowski. Paczowski był zwycięzcą konkursu architektonicznego na siedzibę Muzeum Historii Polski w 2009 roku.
Paczowski był laureatem wielu nagród na międzynarodowych konkursach - we Francji, Wielkiej Brytanii, Niemczech i Luksemburgu.
To m.in. autor projektów szpitala w Aubervilliers i w Compiegne we Francji, Parku Triodos w Neudorf, powiększenia siedziby Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości w Luksemburgu i terminalu „Dworzec lotniczy Luxemburg Findel”, pawilonu Luxemburga na Expo 1992 w Sewilli oraz dworca TGV w Luksemburgu.
Przy tworzeniu projektów czerpał inspiracje z otaczającej go rzeczywistości. Jak sam mówił: „projektowanie architektoniczne to nie jest tylko projektowanie budynków, ale projektowanie miejsc, które muszą się wypełnić jakąś treścią, życiem”.
Urodził się w 1930 roku w Warszawie. Studiował architekturę na Politechnice Krakowskiej (1949-1955) i Mediolańskiej, gdzie w 1968 roku nostryfikował dyplom. W latach 1952–1960 był asystentem na wydziale architektury wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, potem (1969–1980) prowadził pracownię w Mediolanie, a w latach 1980–1990 - w Paryżu.
Od 1989 roku Paczowski prowadził studio Paczowski et Fritsch Architectes w Luksemburgu. Był współzałożycielem luksemburskiej Fundacji Architektury, gdzie pełnił funkcję prezesa honorowego, a także członkiem Kolegium architektów i inżynierów w Luksemburgu, w Paryżu oraz w Mediolanie.
W grudniu 2009 roku wygrał konkurs na projekt Muzeum Historii Polski w Warszawie. Ponadto, od wielu lat Bohdan Paczowski zasiadał w zagranicznych i krajowych konkursach architektonicznych, w tym m.in. jako przewodniczący międzynarodowego 11-osobowego jury w konkursie na koncepcję architektoniczną Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie.
Związany był ze środowiskiem paryskiej „Kultury”. Był zaprzyjaźniony z Witoldem Gombrowiczem od 1965 roku, aż do śmierci pisarza. Paczowski był autorem licznych jego zdjęć i innych postaci z kręgu „Kultury”. Fotografie te były prezentowane na wystawach „Witold Gombrowicz, Vence – Chiavari 1965-1968” w Galerii „Kordegarda” w Warszawie jesienią 2004 roku oraz „Bliskość Daleka”, m.in. w krakowskim Centrum „Manggha” i na Zamku Królewskim w Warszawie.
Swoje pierwsze wspomnienia o fotografowaniu Bohdan Paczowski opisał we wstępie albumu „Spojrzenia Glimpses”: "W połowie lat trzydziestych, w pełnym słońcu, na pustej nadbałtyckiej plaży mój ojciec dał mi do ręki czarną skrzynkę, którą ledwie potrafiłem utrzymać w rękach i kazał mi zajrzeć w małe diamentowe oczko lśniące w jednym z jej rogów. Spojrzałem i zobaczyłem tego samego ojca, tylko malutkiego i odwróconego do góry nogami. Nacisnąłem wskazany guzik i Kodak Brownie zrobił pierwszą fotografię w moim życiu. Miałem chyba pięć lat”.
Bohdan Paczowski publikował w pismach krajowych i zagranicznych. To autor książek: „Zobaczyć” – zbioru esejów o architekturze i kulturze, publikowanych m.in. w "Architectural Review", "l'Architecture d'Aujourd'hui", "Res Publice Nowej", "Tygodniku Powszechnym" i "Zeszytach Literackich" oraz "Ścieżki" – zbioru szkiców, studiów i rozważań, tworzących rodzaj opowieści o przemianach pojęć związanych z obyczajami i tradycjami Europy oraz kontrowersjami i kryzysami współczesności.
Bohdan Paczowski zmarł 26 stycznia. (PAP)
agz/ mow/