Zbigniew Pietrzykowski, jeden z najwybitniejszych polskich pięściarzy, trzykrotny medalista olimpijski, zmarł w poniedziałek rano po długiej i ciężkiej chorobie w Bielsku-Białej. Miał 79 lat.
Zbigniew Pietrzykowski zdobywał medale na trzech kolejnych igrzyskach: srebrny (Rzym 1960) i dwa brązowe medale (Melbourne 1956 i Tokio 1964). Był czterokrotnym mistrzem Europy (1955, 1957, 1959 i 1963). Po zakończeniu kariery został trenerem. Zasiadał też przez jedną kadencję w ławach poselskich.
5 września 1960 roku w rzymskim Pallazzo dello Sport Pietrzykowski stanął do walki o złoty medal olimpijski w wadze półciężkiej. Jego przeciwnikiem był 19-letni Amerykanin Cassius Marcellus Clay, znany potem jako Muhammad Ali, wielokrotny mistrz świata zawodowców. Clay szybszy i wytrzymalszy od Polaka pozbawił go marzeń o triumfie olimpijskim.
Pietrzykowski urodził się 4 października 1934 roku w Bestwince k. Bielska-Białej. Był wychowankiem i zawodnikiem klubu BBTS Bielsko-Biała (1951-54, 1957-68) i CWKS Legii Warszawa (1955-56). Jedenaście razy zdobywał mistrzostwo Polski (1954-65). 44 razy wystąpił w reprezentacji Polski w meczach międzypaństwowych (1953-66), wygrywając 42 walki.
Jako 19-latek debiutował w pamiętnych mistrzostwach Europy w 1953 roku w Warszawie, zajmując trzecie miejsce w wadze lekkośredniej (Polacy zdobyli pięć złotych medali). Zakończył wieloletnią i bogatą w sukcesy karierę z bilansem 367 walk, z których wygrał 351 (przegrał 14, zremisował 2 razy).
5 września 1960 roku w rzymskim Pallazzo dello Sport Pietrzykowski stanął do walki o złoty medal olimpijski w wadze półciężkiej, w której jego przeciwnikiem był 19-letni Amerykanin Cassius Marcellus Clay, znany potem jako sławny Muhammad Ali, wielokrotny mistrz świata zawodowców. Clay szybszy i wytrzymalszy od Polaka pozbawił go marzeń o triumfie olimpijskim.
Jeszcze tylko Węgier Laszlo Papp, trzykrotny mistrz olimpijski, jako jeden z nielicznych potrafił pokonać Pietrzykowskiego. W 1956 roku na kilka tygodni przed igrzyskami w Melbourne to jednak Pietrzykowski wygrał z Pappem w Warszawie. Polak był na deskach w pierwszej rundzie, a w drugiej - mistrz olimpijski z Londynu (1948) i Helsinek (1952) - był czterokrotnie liczony przez sędziego, aż ten odesłał go do narożnika, ratując przed niechybnym nokautem. Rewanż Pappa nastąpił jednak w półfinale turnieju olimpijskiego w Australii.
W 1963 roku został pierwszym laureatem nagrody "Dżentelmena Sportu". Obecny Konkurs Fair Play PKOL jest jej kontynuatorem.
Pietrzykowski oficjalnie karierę zakończył 10 lutego 1968 r. W plebiscycie zorganizowanym na 80-lecie Polskiego Związku Bokserskiego (2003 r.) zajął pierwsze miejsce. Na drugim znalazł się dwukrotny mistrz olimpijski (1964, 68) Jerzy Kulej.
Sylwetka:
Zbigniew Pietrzykowski
urodzony 04.10.1934 roku w Bestwince k. Bielska-Białej
zmarł 19.05.2014 roku w Bielsku-Białej
Klub: BBTS Bielsko-Biała (1951-54, 1957-68) i CWKS Legii Warszawa (1955-56)
Największe sukcesy:
Igrzyska olimpijskie
Melbourne 1956
brązowy medal w wadze lekkośredniej
Rzym 1960
srebrny medal w wadze półciężkiej
Tokio 1964
brązowy medal w wadze półciężkiej
Mistrzostwa Europy
Warszawa 1953
brązowy medal w wadze lekkośredniej
Berlin Zach. 1955
złoty medal w wadze lekkośredniej
Praga 1957
złoty medal w wadze średniej
Lucerna 1959
złoty medal w wadze półciężkiej
Moskwa 1963
złoty medal w wadze półciężkiej
(PAP)
wkp/ pc/ af/ co/