Trwa oczekiwanie na komunikat Stolicy Apostolskiej o zakończeniu procesu beatyfikacyjnego kardynała Stefana Wyszyńskiego. Informacja ta zostanie ogłoszona, gdy papież Franciszek zatwierdzi dekret o uznaniu cudu uzdrowienia za wstawiennictwem prymasa. Po zatwierdzeniu dekretu ogłoszona zostanie data i miejsce mszy beatyfikacyjnej.
Wiadomość o zakończeniu procesu beatyfikacyjnego kandydata na ołtarze podawana jest w biuletynie biura prasowego Watykanu po audiencji dla prefekta Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kardynała Angelo Becciu. W jej trakcie papież aprobuje przedstawione przez niego dekrety zakończonych w kongregacji procesów kanonicznych.
Proces beatyfikacyjny Prymasa Tysiąclecia trwał 30 lat. Rozpoczął się w 1989 roku, czyli osiem lat po jego śmierci.
Prace w kongregacji zakończyło postępowanie w sprawie cudu uzdrowienia przypisywanego wstawiennictwu kardynała Wyszyńskiego.
W styczniu br. komisja lekarzy w watykańskiej kongregacji zatwierdziła dokumentację dotyczącą cudu. Następnie dekret zatwierdziła komisja teologów. Ostatnim etapem jest aprobata komisji kardynałów i biskupów.
Media informowały wcześniej, że niewytłumaczalne z medycznego punktu widzenia uzdrowienie dotyczy 19-latki ze Szczecina, która w 1988 r. zachorowała na nowotwór tarczycy i nie dawano jej szans na przeżycie. Wtedy grupa sióstr zakonnych i innych osób rozpoczęła modlitwy o uzdrowienie za wstawiennictwem prymasa Stefana Wyszyńskiego. Uzdrowienie nastąpiło nagle i uznano je za trwałe.
W Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych toczyło się też osobne postępowanie kanoniczne, zakończone w grudniu 2017 r. wydaniem dekretu o heroiczności cnót Prymasa Tysiąclecia, podpisanego przez papieża. Dekret rozpoczynają słowa z listu św. Jana Pawła II do kardynała Wyszyńskiego z 30 października 1979 roku.
Polski papież napisał: "Zawsze byłem przekonany o tym, że Duch Święty powołał Waszą Eminencję w wyjątkowym momencie dziejów Ojczyzny i Kościoła – i to nie tylko Kościoła w Polsce, ale także i w całym świecie. Patrzyłem na to trudne, ale jakże błogosławione wezwanie od czasów mojej młodości – i dziękowałem za nie Bogu, jako za łaskę szczególną dla Kościoła i Polski".
"Dziękowałem za to, że taką moc dał człowiekowi i zawsze za to dziękuję" - dodał św. Jan Paweł II.
W dekrecie o heroiczności cnót podkreślono, że prymas z innymi biskupami "starał się bronić praw Kościoła pogwałconych przez rząd komunistyczny". Przywołano list z 8 maja 1953 r. pt. "Non possumus", skierowany do władz w sprawie prześladowania Kościoła katolickiego w Polsce.
"Po upływie czterech miesięcy, dnia 25 września 1953 roku, Sługa Boży, przewieziony został w nocy, wbrew prawu i obyczajom, do pewnego, wówczas nieznanego miejsca. Przez trzy lata, nieskazany przez żaden sąd, trzymany był w bardzo ograniczającym wolność miejscu odosobnienia i strzeżony w dzień i w nocy przez żołnierzy" - głosi dekret opisujący heroiczność cnót kandydata na ołtarze.
Przypomniano następnie, że 28 października 1956 roku "na skutek żądań wszystkich wiernych w Polsce, domagających się jego uwolnienia, powrócił do Warszawy, gdzie znów zaczął sprawować obowiązki pasterskie z wielką gorliwością".
Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych przesłała dekret o heroiczności cnót do Archidiecezji Warszawskiej w styczniu 2018 roku.
Wszystko wskazuje na to, że beatyfikacja odbędzie się w Warszawie.
Z Watykanu Sylwia Wysocka (PAP)
sw/ cyk/ mal/
