Dar Fundacji Rodziny Blochów dla Zamkowej Biblioteki Muzeum-Zamek w Łańcucie. Źródło: www.zamek-lancut.pl
Zabytkowe dzieła piśmiennicze, w tym książki z XVII, XVIII i XIX wieku oraz list hr. Mieczysława Potockiego, rozproszone podczas II wojny światowej, powróciły po 77 latach do zamkowej biblioteki dawnej rezydencji Lubomirskich i Potockich w Łańcucie.
Joanna Garbulińska-Charchut z Muzeum-Zamku w Łańcucie poinformowała w środę PAP, że zabytki powróciły do Łańcuta dzięki staraniom Fundacji Rodziny Blochów z USA. Są to kolejne dzieła, które udało się odzyskać dzięki tej fundacji.
Przypomniała, że część zbiorów bibliotecznych Potockich wywiózł w 1944 r. do Wiednia ostatni ordynat łańcucki Alfred Potocki, ratując dzieła z zawieruchy wojennej. Następnie kolekcja trafiła do Szwajcarii, a później została rozproszona.
Wśród przekazanych przez Fundację Rodziny Blochów książek znalazły się: „Katechismus der Hoeflichkeit und feinen Lebensart" Chrystiana Fryderyka Michaelisa (Lipsk, 1820); „Essai sur les Elegies de Tibulle" Tibullusa (Paryż, 1779; w dwóch tomach „Lecons Elementaires d'Histoire et Chronologie” Louisa Mayeul Chaudona (Caen, 1783); z dawnego księgozbioru komendanta twierdzy Kamieńca Podolskiego Jana de Wittego „L.A. Florus cum integris Cl. Salmasii et variorum notis” (Nijmaggen, 1662), a także dwutomowe „The Poems of Ossian" Jamesa Macphersona (Londyn, 1773).
„Ponadto dzięki hojności darczyńcy biblioteka zamkowa zyskała również list hr. Mieczysława Potockiego, syna Szczęsnego i Zofii Potockich, do pułkownika Ludwika Komierowskiego, znanej postaci polonijnego mondu paryskiego, będącego jednocześnie adiutantem marszałka Marmonta księcia Raguzy, który wziął udział w rewolucji lipcowej 1830 r. oraz obaleniu króla Karola X.” – wymieniła Garbulińska-Charchut.
Przypomniała też, że Fundacja Rodziny Blochów od lat aktywnie wspiera Muzeum-Zamek w Łańcucie w zabiegach o restytucję dzieł, które pierwotnie znajdowały się w bibliotece rezydencji, ale zostały rozproszone podczas II wojny światowej.
Do tej pory Blochowie przekazali m.in. XVIII-wieczne, ośmiotomowe dzieło Louis’a-Pierrea Anquetila zatytułowane „Oeuvres historiques”, a także publikację wydaną w Mediolanie w 1844 r. „Description de la ville de Milan et de ses environs”, oraz pracę autorstwa Francois-Thomasa Delbare'a „Histoire des Ministres Favoris”, opublikowaną w Paryżu w 1820 r.
O ich pochodzeniu świadczą znaki proweniencyjne: ekslibris, pieczęć własnościowa oraz nalepka inwentarzowa.
Licząca ponad 20 tys. woluminów biblioteka zamkowa jest jedną z niewielu zachowanych niemal w całości in situ książnic rodowych.(PAP)
autor: Agnieszka Pipała
api/ dki/
