Od piątku 19 maja można będzie ponownie zwiedzać wnętrza krzyżackiego zamku w Malborku. Przez ostatnie trzy miesiące muzeum działające w warowni było nieczynne ze względu na epidemię koronawirusa.
O ponownym udostępnieniu wnętrz malborskiej twierdzy poinformowała Iwona Orszulak z działu promocji malborskiego Muzeum Zamkowego w Malborku.
Jak wyjaśniła w rozesłanym we wtorek komunikacie, zwiedzanie będzie możliwe przy zachowaniu środków ostrożności, w tym odpowiednich odstępów pomiędzy gośćmi. Dodała, że tymczasowo do pracy nie wrócą oprowadzający po zamku przewodnicy, a zwiedzający będą mogli korzystać z audioprzewodników, które będą profesjonalnie odkażane po każdym użyciu.
Otwarcie zamkowych wnętrz, to kolejny etap udostępniania gościom malborskiej twierdzy po tym, jak w połowie marca zamknięto ją ze względu na epidemię koronawirusa. 8 maja otwarto zewnętrzne przestrzenie zamkowe, w tym dziedzińce i fosy.
Malborski zamek jest jedną z największych atrakcji turystycznych Pomorza. W ubiegłym roku muzeum odwiedziło ponad 805 tysięcy osób, w tym prawie 652 tysiące Polaków.
W zamkowych wnętrzach goście mogą oglądać liczne wystawy związane m.in. z historią twierdzy i regionu. Na Zamku Średnim jest to m.in. kolekcja artystycznych wyrobów z bursztynu, wystawa broni europejskiej oraz ekspozycja uzbrojenia orientalnego. W tej części warowni zwiedzający mogą też obejrzeć wnętrza Wielkiego Refektarza, Pałacu Wielkich Mistrzów czy dawnej infirmerii.
Z kolei na Zamku Wysokim dla zwiedzających udostępniane są m.in. dziedziniec główny i krużganki, kaplica grzebalna wielkich mistrzów, kościół Najświętszej Marii Panny, refektarz konwentu, izba dostojników zakonnych oraz wnętrze wieży – tzw. Gdaniska.
Budowa warowni w Malborku rozpoczęła się około 1275 roku. W latach 1309-1457 była ona siedzibą wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego. Po wojnie 13-letniej, podczas której Krzyżacy utracili zamek na rzecz Polski, stolica państwa zakonnego została przeniesiona do Królewca, a Malbork aż do 1772 roku, był jedną z rezydencji królów Polski. W efekcie rozbiorów Polski zamek przeszedł w ręce pruskie i służył m.in. wojsku.
Na początku XIX wieku władze pruskie zdecydowały się przekazać obiekt konserwatorom sztuki i powierzyć im restaurację twierdzy. Zamek był sukcesywnie restaurowany, a z czasem, m.in. dzięki zakupom militariów, archiwaliów, książek itp., warownia zaczęła pełnić funkcję muzeum.
W 1945 roku zamek został bardzo poważnie zniszczony. W 1961 roku, w częściowo odbudowanych obiektach, otwarto Muzeum Zamkowe, którego gospodarze do dziś kontynuują prace nad przywróceniem dawnej świetności obiektu i odtworzeniem zbiorów muzealnych. Wiele prac konserwatorskich udało się wykonać w ostatnich latach, m.in. dzięki funduszom z UE i innym zewnętrznym programom. W 2016 roku np. udostępniono gościom odremontowany kościół Najświętszej Marii Panny z odtworzoną 8-metrową figurą Madonny.
W 1997 roku warowny zespół zamkowy w Malborku został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego UNESCO, jako największa kubaturowo, niepowtarzalna ze względu na rozwiązania architektoniczne gotycka budowla ceglana w Europie oraz przykład doskonałych działań konserwatorskich. (PAP)
autor: Anna Kisicka
aks/ dki/