"Chodzenie z królewną" czy "wodzenie kusta", muzyka ludowa, a także regionalna kuchnia - to niektóre z atrakcji festynu etnograficznego, który odbył się w niedzielę w Białostockim Muzeum Wsi.
Zielone Świątki to potoczna nazwa święta Zesłania Ducha Świętego, które przypada 50 dni po niedzieli wielkanocnej.
Nazwa Zielone Świątki nawiązuje do przypadającego w maju pogańskiego święta wiosny, odradzania się przyrody. Jak mówił PAP etnograf i kierownik białostockiego skansenu Artur Gaweł, dopiero pod wpływem chrześcijaństwa nastąpiła zmiana akcentu i zaczęto obchodzić święto Zesłania Ducha Świętego.
Podczas niedzielnego festynu można było też zobaczyć, jak tradycyjnie tłoczono olej czy wędzono wędliny. Nie zabrakło też stoisk z rękodziełem, m.in. rzeźbą ludową, ceramikę i regionalnymi przysmakami. Na scenie prezentowały się ludowe zespoły z całej Polski.
Podczas Zielonych Świątek ważną rolę odgrywa kolor zielony - jako symbol odrodzenia. Dlatego też budynki dekorowano zielonymi gałązkami, najczęściej brzozy. Wierzono, że uchroni to dom przed urokami, a także zapewni urodzaj. Etnograf dodał, że zwyczaj ten można było spotkać na podlaskich wsiach jeszcze kilkanaście lat temu. Obecnie - właściwie już tylko w skansenie.
Ludowych praktyk odganiania złych duchów i zapewniających urodzaj było więcej. Dwie z nich, "chodzenie z królewną" oraz "wodzenie kusta", można było w niedzielę zobaczyć w białostockim skansenie.
Tradycja "chodzenia z królewną" polegała na tym, że na Zielone Świątki kobiety wybierały spośród siebie najmłodszą i najładniejszą dziewczynę, którą stroiły gałązkami, następnie wraz z mężczyznami (marszałkami) obchodziły z nią pola. Miało to chronić uprawy przed klęską nieurodzaju, gradobiciem czy innymi zniszczeniami. Od gospodarzy korowód dostawał poczęstunek.
We wschodnich częściach regionu "chodzenie z królewną" nazywane było "wodzeniem kusta". Kust po białorusku to krzak, gałązka.
Podczas niedzielnego festynu można było też zobaczyć, jak tradycyjnie tłoczono olej czy wędzono wędliny. Nie zabrakło też stoisk z rękodziełem, m.in. rzeźbą ludową, ceramikę i regionalnymi przysmakami. Na scenie prezentowały się ludowe zespoły z całej Polski.
Białostockie Muzeum Wsi, oddział Muzeum Podlaskiego w Białymstoku, ma charakter skansenu, znajdują się tu zabytkowe zabudowania wiejskie. Gromadzi zbiory etnograficzne (głównie wyposażenie domów, różnego typu narzędzia rolnicze, kowalskie, stolarskie, sprzęty gospodarstwa domowego, ceramikę ludową, tkaniny i stroje), artystyczno-historyczne (dokumenty czy pocztówki) oraz zabytki techniki rolnej i leśnej.(PAP)
swi/ amac/
