Tarnów 08.05.2011. Edward Żentara. Fot. PAP/P. Topolski
We wtorek mija 10. rocznica śmierci Edwarda Żentary, aktora teatralnego i filmowego, reżysera, dyrektora Teatru im. Ludwika Solskiego w Tarnowie w latach 2008-2011. Artysta popełnił samobójstwo w wieku 55 lat. Tarnowski teatr przygotował koncert wspomnieniowy.
"Czas biegnie nieubłaganie, a z nim przemija pamięć. Dlatego nasz drobny, artystyczny gest ma za zadanie nie pozwolić zapomnieć o Edku, w dziesiątą rocznicę jego tragicznej śmierci" - zaznaczył dyrektor naczelny Solskiego Rafał Balawejder.
Podczas wtorkowego jednorazowego koncertu wspomnieniowego będzie można usłyszeć piosenki z repertuaru Anny Jantar, Grzegorza Ciechowskiego, Zbigniewa Wodeckiego, Czesława Niemena, oraz utwory skomponowane przez Romualda Lipkę. Na scenie wystąpi prawie cały zespół aktorski tarnowskiego teatru: Matylda Baczyńska, Dominika Markuszewska, Kinga Piąty, Ewa Sąsiadek, Monika Wenta, Anna Zachciał, Maciej Babicz, Aleksander Fiałek, Piotr Hudziak, Stefan Krzysztofiak, Jerzy Pal, Ireneusz Pastuszak, Tomasz Piasecki, Kamil Urban, Tomasz Wiśniewski.
Edward Żentara urodził się 18 marca 1956 roku w Sianowie (woj. zachodniopomorskie). Był aktorem teatralnym, filmowym i telewizyjnym oraz reżyserem. Od 4 lipca 2008 roku do śmierci, był dyrektorem tarnowskiego teatru.
Po raz pierwszy występował na scenie Teatru Propozycji Dialog w Koszalinie w benefisowym przedstawieniu "Aktor" (1975).Po ukończeniu Liceum Ekonomicznego w Koszalinie w 1975 roku, studiował na Wydziale Aktorskim w łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera, którą ukończył w 1980 roku.
Występował w teatrach: im. Juliusza Osterwy w Lublinie, Polskim w Warszawie, Starym im. Heleny Modrzejewskiej w Krakowie, Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza w Warszawie, im. Juliusza Słowackiego w Krakowie, Polskim w Szczecinie i Bałtyckim Teatrze Dramatycznym im. Juliusza Słowackiego w Koszalinie, gdzie pełnił funkcję dyrektora artystycznego.
Za rolę tytułową w sztuce Georga Büchnera "Woyzeck" otrzymał Główną Nagrodę Aktorską na XXVI Kaliskich Spotkaniach Teatralnych '86, za występ w monodramie "Romans z Monizą Clavier" wg Sławomira Mrożka zdobył nagrodę jury oraz nagrodę prezydenta miasta na XXI Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Jednego Aktora 1987 w Toruniu, a w 1988 roku odebrał nagrodę prezydenta miasta Krakowa za wybitne dokonania w dziedzinie twórczości filmowej i teatralnej. W 1989 roku został odznaczony Brązowym Krzyżem Zasługi.
Po występie w serialach "Rodzina Połanieckich" (1978) i "W słońcu iw deszczu" (1979), zadebiutował na dużym ekranie w dramacie politycznym Feliksa Falka "Był jazz" (1981) u boku Michała Bajora.
Za postać plastyka-karateki w dramacie Wojciecha Wójcika "Karate po polsku" (1982), rolę księdza Władysława Ryby w serialu "Trzy młyny" (1984) oraz kreację wrażliwego poety Janka Pradery w filmie poetyckim Witolda Leszczyńskiego "Siekierezada" (1985) został uhonorowany nagrodą im. Zbyszka Cybulskiego i nagrodą Złotego Ekranu przyznawaną przez tygodnik "Ekran".(PAP)
autor: Rafał Grzyb
rgr/ dki/
