Kolejne cztery obrazy Jacka Malczewskiego można będzie od lutego oglądać w radomskim muzeum posiadającym bogatą kolekcję pochodzącego z Radomia znanego polskiego symbolisty. Prace będą pokazywane w ramach stałej wystawy „Jacek Malczewski 1854-1929".
Zwiedzający będą mogli zobaczyć m.in. pochodzący z 1907 r. olejny obraz Jacka Malczewskiego „Uskrzydlona”, ukazujący kobietę ze skrzydłami u głowy. Kolejne obrazy to „Niewolnik i chimera” z 1899 r. oraz niedatowane prace: „Autoportret” i „Autoportret z postacią alegoryczną”.
Jak poinformował dyrektor Muzeum im. Jacka Malczewskiego, Adam Zieleziński, obrazy oddali w depozyt prywatni kolekcjonerzy. Radomskie muzeum jest obecnie w posiadaniu 17 depozytów obrazów Jacka Malczewskiego.
Muzeum w Radomiu od wielu lat gromadzi prace i pamiątki związane z urodzonym w tym mieście patronem placówki - Jackiem Malczewskim. W 1925 roku Rada Miasta kupiła od artysty do sali posiedzeń tryptyk "Mój pogrzeb" i obraz "Autoportret". Dzieła te zapoczątkowały kolekcję obrazów Malczewskiego w Radomiu.
Obecnie kolekcja liczy 46 obrazów olejnych, 11 akwarel i pasteli, 54 rysunki i dwa szkicowniki oraz obszerne archiwum rodzinne, na które składają się cenne dokumenty, dyplomy, zdjęcia i listy.
W muzeum oglądać można stałą wystawę twórczości Malczewskiego. Wśród eksponatów są prace będące własnością placówki, jak i te oddane w depozyt przez prywatnych kolekcjonerów. Wśród prezentowanych dzieł znajdują się m.in. słynne obrazy Malczewskiego: „Autoportret z muzą” i „Zatruta studnia z autoportretem” oraz szereg portretów członków rodziny i znajomych artysty.
Jacek Malczewski to jeden z najwybitniejszych polskich symbolistów. Urodził się w 1854 roku w Radomiu, z którym od pokoleń związana była jego rodzina. Od 1837 roku Malczewski studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie (dwa lata pod kierunkiem Jana Matejki). W latach późniejszych wyjeżdżał do Francji, Włoch i Monachium. Całe swoje dorosłe życie związał jednak z Krakowem.
Był artystą uznanym już za życia. W Radomiu na kilka lat przed śmiercią malarza jego imieniem nazwano jedną z ulic. Pięćdziesięciolecie jego pracy twórczej w 1925 roku uczczono wystawami w Krakowie, Poznaniu, Warszawie i Lwowie.
Zmarł 8 października 1929 roku, na dwa lata przed śmiercią utraciwszy wzrok. Został pochowany na Skałce w Krakowie. (PAP)
