21 prac scenograficznych Tadeusza Kantora zakupiło właśnie Muzeum Śląskie w Katowicach. Część z nich można już oglądać na wystawie „Laboratorium przestrzeni teatralnych. Przeszłość w teraźniejszości”.
Zakup był możliwy dzięki dofinansowaniu ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, pochodzących z Funduszu Promocji Kultury w ramach programu "Regionalne kolekcje sztuki współczesnej". Zakupione rysunki i projekty scenograficzne powiększyły kolekcję prac Tadeusza Kantora, zgromadzoną przez Centrum Scenografii Polskiej - Oddział Muzeum Śląskiego, jedyną taką placówkę w polskim muzealnictwie.
"Wydaje mi się, że to jury znamienitych scenografów, artystów i urzędników doceniło to, że Muzeum Śląskie jest w stanie pokazać artystę totalnego, jakim jest Tadeusz Kantor. Tylko nasze muzeum ma taki oddział, jak Centrum Scenografii Polskiej, które bardzo zwraca uwagę nie tylko na plastyczność, ale i przestrzenność teatru" – powiedziała podczas czwartkowej konferencji prasowej dyrektor Muzeum Śląskiego Alicja Knast.
"Dla kolekcji Centrum Scenografii Polskiej poświęconej polskiej plastyce scenicznej, twórczość Tadeusza Kantora to fundament, podobnie jak dla całej sztuki polskiej, zwłaszcza tej awangardowej. Do tej pory mogliśmy pokazać Kantora poprzez projekty teatrów repertuarowych, ale też – co ciekawe - poprzez recepcję młodych pokoleń, co jest jakimś świadectwem siły tej sztuki i jej ciągłej obecności w kulturze polskiej i światowej. Jeśli myślimy o kulturze polskiej w kontekście światowym, to na pewno jest to szuka Tadeusza Kantora" – dodała kustosz w Centrum Scenografii Polskiej Agnieszka Kołodziej-Adamczuk.
Tadeusz Kantor (1915 – 1990) był reżyserem, malarzem, scenografem, aktorem we własnych przedstawieniach i wykładowcą krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych ASP. Założył słynny Teatr Cricot 2.
Pozyskane właśnie przez Muzeum Śląskie projekty scenograficzne – w sumie 21 prac – powstały w latach 1943-1987. Ukazują twórczość Kantora począwszy od koncepcji spektaklu "Powrót Odysa" , poprzez przykłady malarskich scenografii stworzonych w teatrach dramatycznych w latach 50. i 60., po szkice z lat 1957-1987, dokumentujące idee Teatru Cricot 2. (PAP)
autorka: Anna Gumułka
lun/ aszw/
