Piotr Matywiecki. Fot. PAP/A. Rybczyński
Poeta, eseista, krytyk literacki Piotr Matywiecki został uhonorowany nagrodą PEN-Clubu im. Jana Parandowskiego przyznawaną za „twórczość w duchu dzieła jej patrona”.
Piotr Matywiecki urodził się 5 czerwca 1943 r. w Warszawie. Studiował polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie przez wiele lat był pracownikiem Biblioteki Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1980–89 działał w "Solidarności"; uczestniczył w podziemnych przedsięwzięciach wydawniczych, między innymi współredagował pismo literackie "Wezwanie". Był redaktorem czasopism "Tygodnik Literacki" i "Potop", a także stałym współpracownikiem pisma "Powściągliwość i praca".
Pierwszy tom wierszy Matywieckiego zatytułowany "Podróż" ukazał się w 1975 roku. "Jego twórczość mieści się w klasycyzującym nurcie współczesnej poezji polskiej. Tak pod względem formalnym, jak i tematycznym jest to liryka bardzo tradycyjna. Matywiecki porusza się w kręgu typowych dla liryki refleksyjno-filozoficznej zagadnień – przemijanie, melancholia, tajemnica istnienia i śmierci" - pisze
Jednym z bardziej znanych dzieł Matywieckiego jest przygotowana przez niego dwutomowa antologia poezji polskiej "Od początku" (1997), autorski wybór polskich wierszy od średniowiecza do współczesności. Tom "Zwyczajna, symboliczna, prawdziwa" (1998) wyróżnionego w konkursie "Fundacji Kultury" i uhonorowanego Nagrodą Czterech Kolumn (2004). Tom "Ta chmura powraca" (2005) był nominowany do Nagrody "Nike" i Nagrody Literackiej Gdynia, podobnie kolejny zbiór "Powietrze i czerń", który otrzymał nagrodę "Silesius" za najlepszą książkę poetycką roku 2009. W tym samym roku nakładem Biura Literackiego we Wrocławiu ukazał się obszerny tom wierszy zebranych Piotra Matywieckiego, "Zdarte okładki".
"Kamień graniczny" (1994) – książka o warszawskim getcie, filozoficzna medytacja o cierpieniu i zagładzie – otrzymała nagrodę polskiego PEN Clubu. Jak mówi autor w jednym z wywiadów, to opowieść autobiograficzna. Rodzice Piotra Matywieckiego poczęli go w warszawskim getcie; udało im się stamtąd uciec już po wielkiej wywózce. Chłopiec urodził się w szpitalu po aryjskiej stronie. Jego ojciec zginął w Powstaniu Warszawskim. Matka ponownie wyszła za mąż, ojczym Matywieckiego też był Żydem doświadczonym przez wojnę.
"Twarz Tuwima" (2007), esej o życiu i twórczości wybitnego Skamandryty, będący też osobistym traktatem o poezji, został wyróżniony Nagrodą Literacką Gdynia oraz znalazł się w finale Nagrody Literackiej "Nike" 2008. W 2010 roku ukazał się zbiór "Dwa oddechy. Szkice o tożsamości żydowskiej i chrześcijańskiej". Najnowszy tomik Matywieckiego to "Do czasu" (WL 2018).
Nagroda Polskiego PEN Clubu im. Jana Parandowskiego przyznawana jest corocznie za twórczość w duchu dzieła jej patrona. Została ustanowiona w 1988 r. przez Irenę Parandowską, wdowę po pisarzu, który w latach 1933-78 był prezesem polskiego PEN Clubu. Nagroda przyznawana jest za całokształt twórczości. Wśród jej laureatów są m.in. Zbigniew Herbert (1989), Gustaw Herling-Grudziński (1990), Leszek Kołakowski (1992), Stanisław Lem (1994), Ryszard Kapuściński (1995), Julia Hartwig (2009), Sławomir Mrożek (2010), Andrzej Wajda (2016). (PAP)
aszw/ pat/
