Tadeusz Różewicz. Fot. PAP/D. Kwiatkowski
Pogrzeb Tadeusza Różewicza odbędzie się we wtorek w Karpaczu. Poeta spocznie na ewangelickim cmentarzu przy pochodzącej z przełomu XII i XIII w. drewnianej świątyni Wang. Różewicz zmarł w czwartek we Wrocławiu, w październiku skończyłby 93 lata.
Informację o dacie pogrzebu przekazała w piątek PAP Izabela Zalewska z wydziału kultury wrocławskiego magistratu. „Pogrzeb odbędzie się we wtorek, zaś pożegnanie Tadeusza Różewicza we Wrocławiu będzie miało miejsce w poniedziałek w kaplicy na cmentarzu w Kiełczowie" - powiedziała Zalewska.
W poniedziałek wieczorem na Scenie Kameralnej wrocławskiego Teatru Polskiego zostanie wyświetlony film Elżbiety Sitek „Kartoteka rozrzucona”. „To zapis spotkań Tadeusza Różewicza z grupą aktorów, jakie odbywały się na Scenie Kameralnej między 17 listopada a 2 grudnia 1992 r. przy jednoczesnym udziale publiczności. W wyniku tego powstała +Kartoteka+ będąca dekonstrukcją siebie samej, wynikła z wydarzeń na próbach, z przynoszonych przez Różewicza i aktorów fragmentów codzienności i tekstów. Druga +Kartoteka+. +Kartoteka rozrzucona+” - poinformowała PAP rzeczniczka wrocławskiego Teatru Polskiego Kinga Wołoszyn-Świerk.
Msza święta pogrzebowa odbędzie się we wtorek w pochodzącej z przełomu XII i XIII w. drewnianej świątyni Wang w Karpaczu. Różewicz spocznie na tamtejszym cmentarzu ewangelickim. „Chciał być tam pochowany i mówił, że bardzo mu zależy, aby być w górach, aby być bliżej nieba, aby mu nie przeszkadzano, aby nie było nadmiernego rozgłosu" – mówił w czwartek minister kultury i dziedzictwa narodowego Bogdan Zdrojewski.
Tadeusz Różewicz zmarł w czwartek we Wrocławiu, w październiku skończyłby 93 lata.
Poeta debiutował w 1947 r. tomem "Niepokój". Po doświadczeniach wojny, według Różewicza, niemożliwe było uprawianie poezji takiej jak dawniej. Był jednym z pierwszych poetów, którzy zareagowali na okrucieństwa wojny nie tylko treścią poezji, ale zmianą jej formy, odrzuceniem romantycznego sztafażu, surowym obrazowaniem. W latach 50. ukazały się kolejne tomy wierszy Różewicza: "Pięć poematów" (1950), "Czas który idzie" (1951), "Wiersze i obrazy" (1952), "Równina" (1954).
Różewicz wprowadził do polskiego dramatu nowy typ bohatera, często bez wyraźnie określonej tożsamości, biernego, nieuporządkowanego wewnętrznie, zbliżonego trochę do bohatera średniowiecznych moralitetów przez to, że jest każdym, a zarazem nikim konkretnym. Swój typ teatru Różewicz nazywał teatrem realistyczno-poetyckim. Poza napisaną w 1959 roku "Kartoteką" najsłynniejsze sztuki Różewicza to m.in. "Białe małżeństwo", "Stara kobieta wysiaduje", "Odejście głodomora", "Pułapka", "Do piachu".
Od 1968 roku Różewicz mieszkał we Wrocławiu, publikował głównie na łamach "Twórczości", "Odry" i "Dialogu". W latach 90. ogłosił dramat "Kartoteka rozrzucona", dwa nowe zbiory wierszy "Płaskorzeźba" i "Recycling. Zawsze fragment", "Historię pięciu wierszy", "Nożyk profesora", "Matka odchodzi", "Szara strefa" i "Wyjście".(PAP)
pdo/ dym/ gma/
