Premiera „Taty” rozpoczęła 95. sezon w Teatrze Bagatela

Na zorganizowanym przed premierą spotkaniu z dziennikarzami reżyserka utworu Artura Pałygi wyjaśniła, że przedstawienie ukazuje trudne relacje między ojcem a synem. „To opowieść o próbie pogodzenia się z własnym ojcem, o dorastaniu, a także o szukaniu odpowiedzi na pytanie, jakim mam być tatą, skoro nie dostałem wzorców, które chciałbym naśladować? Czy zaufać nowym modom?” – mówiła reżyserka.

Akcja spektaklu rozgrywa się w latach PRL-u. Niektóre osoby wychowane w tamtym czasie – zdaniem reżyserki – myślą, że m.in. przez swoich ojców, często tyranów, miały stracone dzieciństwo. „Dziś często zmuszane są do przebaczenia swoim ojcom, pokochania ich, zrozumienia, że w tamtych czasach nie można było inaczej, taki był obowiązujący system, tacy byli wszyscy. Nie można mieć pretensji, nie można rozpamiętywać. Trzeba zrozumieć, że ojcowie w czasach PRL-u tacy byli, starali się, myśleli, że robią dobrze” – powiedziała.

„95. sezon to faza dojrzałości, w której czujemy się ciągle młodzi, frywolni, pełni wigoru. Mamy bardzo dobry zespół aktorski, gramy ogromną ilość sztuk, które cieszą się ogromną popularnością” – mówi dyrektor Bagateli Henryk Jacek Schoen.

W spektaklu muzykę na żywo – na kontrabasie, wiolonczeli, skrzypcach, gitarze, akordeonie, trąbce, pianinie i banjo – grają sami aktorzy. „Muzyki jest bardzo dużo. Aktorzy cały czas grają na instrumentach. Oni tymi instrumentami rozmawiają ze sobą, komentują historie odtwarzanych przez siebie bohaterów” – wyjaśniła reżyserka.

Na scenie wystąpi tylko jedna kobieta - Anna Rokita (jako Mamusia). W pozostałych rolach (również i żeńskich): Adam Szarek (Franio), Marcel Wiercichowski (Ojciec) oraz Wojciech Leonowicz, Przemysław Branny, Patryk Kośnicki i gościnnie Tomasz Lipiński.

Małgorzata Bogajewska urodziła się w 1975 roku. Ukończyła Akademię Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie. Wyreżyserowała m.in. „Przygody Pędrka Wyrzutka” (Stefan Themerson), „Opowieści o zwyczajnym szaleństwie” (Petr Zelenka), „Tlen” (Iwan Wyrypajew), „Miasteczko, w którym czas się zatrzymał” (Bohumil Hrabal) „Hamlet” (William Szekspir), „Bramy raju” (Jerzy Andrzejewski), „Kotka na gorącym blaszanym dachu” (Tennessee Williams).

Artur Pałyga urodził się w 1971 roku. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Napisał kilkanaście dramatów, m.in. „Nic, co ludzkie”, „Żyd”, „Turyści”, „Wszystkie rodzaje śmierci”, „Ostatni taki ojciec”, oraz „Tak wiele przeszliśmy, tak wiele przed nami”.

Uroczystości z okazji 95-lecia Teatru Bagatela odbędą się w Krakowie 11 października. Dyrektor Bagateli Henryk Jacek Schoen powiedział PAP, że rocznica będzie okazją do podsumowań, ale w tym sezonie placówka rozpocznie również przygotowania do obchodów stulecia istnienia.

„95. sezon to faza dojrzałości, w której czujemy się ciągle młodzi, frywolni, pełni wigoru. Mamy bardzo dobry zespół aktorski, gramy ogromną ilość sztuk, które cieszą się ogromną popularnością” – mówił. Podkreślił, że spektakle Teatru Bagatela – wystawiane na rodzimych scenach oraz na scenach obcych – gromadzą rocznie 176 tys. widzów, co daje placówce pierwsze miejsce wśród teatrów dramatycznych w Polsce.

Teatr Bagatela im. Tadeusza Boya-Żeleńskiego działa w Krakowie od 1919 roku. Główny budynek instytucji znajduje się niedaleko Rynku, przy popularnym przystanku (miejscu umówionych spotkań) Teatr Bagatela. W 1926 roku teatr przemianowano na kino, które w 1938 roku rozpoczęło działalność pod nazwą „Scala”. Od 1946 r. gmach ponownie stał się siedzibą teatru – najpierw Teatru Kameralnego, potem Państwowego Teatru Młodego Widza. Po koniec lat 50. XX wieku rozpoczął tu działalność Teatr Rozmaitości. Placówka pod nazwą „Bagatela” funkcjonuje od 1970 roku. Od 2004 roku instytucja ma scenę kameralną przy ul. Sarego. Aktorami Teatru Bagatela są m.in. Krzysztof Bochenek, Przemysław Branny, Jakub Bohosiewicz, Urszula Grabowska, Alina Kamińska, Maurycy Popiel, Magdalena Walach.(PAP)

bko/ agz/