Teatr Polski im. Hieronima Konieczki w Bydgoszczy przejdzie modernizację, która ma zwiększyć funkcjonalność budynku i poprawić komfort widzów. Ogłoszony został już przetarg na wykonanie robót budowlanych, które mają potrwać około półtora roku.
Projekt przewiduje nadbudowanie oraz rozbudowanie głównej bryły budynku. W ramach tego zadania przewidziane są roboty ogólnobudowlane, wymiana konstrukcji dachu oraz instalacji wodno-kanalizacyjnej, centralnego ogrzewania, elektrycznej i wentylacji mechanicznej w całym budynku teatru.
Poprawi się również akustyka teatru i estetyka przestrzeni wokół obiektu. Budynek zostanie dostosowany dla osób z niepełnosprawnościami dzięki zastosowaniu windy, podnośników, odpowiednich urządzeń sanitarnych i mobilnych foteli teatralnych.
W przetargu zostanie wyłoniony wykonawca robót budowlanych, który po podpisaniu umowy będzie miał na ich realizację około półtora roku. W trakcie oceny ofert dodatkowo punktowane będą przedłużenie okresu gwarancji oraz skrócenie terminu prac.
Koszt całej inwestycji będzie znany po rozstrzygnięciu postępowania przetargowego. Miasto w zeszłym roku złożyło wniosek o dofinansowanie unijne z Gminnego Programu Rewitalizacji. Ostatecznie na ten cel trafi blisko 7 mln zł. To maksymalny poziom wsparcia na projekty dotyczące infrastruktury.
Gmach Teatru Polskiego przy al. Adama Mickiewicza powstał w latach 1947-49. Istniejący w innym miejscu wcześniej, od 1896 r. Teatr Miejski został zniszczony w 1945 r. w czasie walk o wyzwolenia miasta.
Autorem projektu teatru był bydgoski architekt Alfons Licznerski. Budynek powstał w bardzo trudnej sytuacji ekonomicznej. Wznoszono go systemem gospodarczym, konstrukcje stanowią ceglane mury. Obiekt oddano do użytku 6 października 1949 roku. Jego bryła była wówczas nieotynkowana. Nie zrealizowano też rozwiązań dekoracyjnych np. płaskorzeźbionego fryzu. Część z zaplanowanych prac kończono dopiero pod koniec XX wieku.
Najciekawszym elementem budynku jest fasada od strony ul. 20 Stycznia. Akcentują ją pionowe podziały, arkady na poziomie parteru i wąskie okna. Budynek po zmroku jest podświetlany. We wnętrzu znajduje się sala z amfiteatralnie umieszczonymi fotelami i dodatkowymi miejscami dla widowni na balkonie. (PAP)
autor: Jerzy Rausz
rau/ mok/
