Muzeum Ziemi Lubuskiej przygotowuje wystawę prac Józefa Gielniaka, jednego z najwybitniejszych przedstawicieli polskiej grafiki współczesnej; laureata i uczestnika Wystaw i Sympozjów Złotego Grona odbywających się w Zielonej Górze w latach 1963–1981.
Jak poinformowała w poniedziałek rzeczniczka Muzeum Ziemi Lubuskiej w Zielonej Górze Julia Molibog, ekspozycja zostanie zorganizowana w oparciu o zbiory Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze.
Wernisaż wystawy odbędzie się 22 marca br. i będzie okazją do wysłuchania wykładu o życiu i dokonaniach Józefa Gielniaka. Prace artysty będą prezentowane w Zielonej Górze do 28 maja br.
Jak przekazało zielonogórskie muzeum, Gielniak należy do grona największych indywidualności uprawiających linoryt, technikę druku wypukłego. Z niebywałą wirtuozerią warsztatową i nieskrępowaną wyobraźnią wykreował wysublimowane kompozycje graficzne, które nieustannie fascynują światem fantastycznej rzeczywistości pełnej metafor, ukrytych znaczeń i zagadkowych symboli.
Zielonogórska wystawa zaprezentuje ponad 100 prac artysty, w tym wczesne rysunki i szkice, monotypie, matryce linorytnicze, ekslibrisy i przede wszystkim wyjątkowe linoryty pochodzące m.in. z trzech najważniejszych w dorobku Gielniaka cykli graficznych: Sanatorium (1958-1967), Improwizacje (1958-1959) oraz Improwizacje dla Grażynki (1965-1971).
Dopełnieniem ekspozycji będą osobiste narzędzia i akcesoria graficzne, kalendarze z odręcznymi zapiskami artysty, medale i dyplomy, które otrzymał ten wybitny twórca.
Józef Gielniak urodził się 18 lutego 1932 r. w Denain (Francja), w rodzinie polskich emigrantów. Do Polski przybył w maju w 1950 r. Z uwagi na stan zdrowia, w 1956 r. rozpoczął indywidualne studia artystyczne pod opieką prof. Stanisława Dawskiego z PWSSP we Wrocławiu. Dzięki sugestii Dawskiego zajął się linorytem, który pozostał głównym obszarem jego działalności twórczej.
Prace Gielniaka szybko zyskały rozgłos i zostały docenione na licznych konkursach polskich i międzynarodowych. W 1958 r. został przyjęty do Związku Polskich Artystów Plastyków, a od 1966 r. był członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Drzeworytników XYLON w Zurychu.
Mimo ciężkiej choroby przez 15 lat spod dłuta artysty wyszło 68 płyt linorytniczych. W swoich linorytach w pełni wykorzystał on wszystkie możliwości tej techniki, wypracowując przy tym bardzo indywidualny styl. Twórczość artystyczną Gielniaka przerwała 28 maja 1972 r. przedwczesna śmierć z powodu ataku serca.
Prace artysty znajdują się w zbiorach wielu instytucji kultury w kraju i zagranicą oraz kolekcjach prywatnych. W Polsce można je zobaczyć m.in. w muzeach narodowych w Warszawie, Wrocławiu, Poznaniu, Krakowie, Szczecinie, Kielcach oraz muzeach w Bydgoszczy, Jeleniej Górze, Łodzi i Zielonej Górze.
Za granicą dzieła Gielniaka są eksponowane w Nowym Jorku, Tokio, Bibliotece Kongresu w Waszyngtonie czy Gabinecie Rycin w Dreźnie. (PAP)
autor: Marcin Rynkiewicz
mmd/ dki/
