Mieszkańcy, żołnierze, goście z Węgier spotkali się w niedzielę w Lublinie na dorocznej uroczystości nazywanej Wigilią Poetów i Ułanów. Zorganizowano ją już po raz 22. dla uczczenia tradycji kulturalnych i niepodległościowych.
Spotkania pod hasłem Wigilia Poetów i Ułanów zapoczątkował w 1993 r. nieżyjący już lubelski poeta Tadeusz Kwiatkowski-Cugow. Obecnie organizuje je założona przez niego fundacja imienia przedwojennego kawalerzysty i poety, gen. Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego. Zawsze uczestniczą w nich goście z Węgier, z którymi Kwiatkowski-Cugow utrzymywał kontakty.
„Człowiek wielkiego serca, kochający ludzi z wzajemnością, pełen ciepła. Dobry duch towarzystwa, pełen życzliwości i pokory. Dzięki niemu Lublin stał się jedynym miejscem na świecie, gdzie idea generała Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego, ułana i poety, stała się faktem” – przypomniał postać Kwiatkowskiego-Cugowa spiker prowadzący uroczystość.
Trafne jest łączenie tradycji żołnierskich i kulturalnych – podkreślił przedstawiciel prezydenta Lublina Zdzisław Niedbała. „Ułani kojarzą nam się z najlepszymi tradycjami polskiego wojska, wielkimi zwycięstwami, ale czy nasz naród przetrwałby noc zaborów, gdyby nie pióra Adama Mickiewicza, Juliusza Słowackiego i wielu innych twórców. Połączenie ułanów i poetów ma głęboki sens” – powiedział Niedbała.
„Mam wielką satysfakcję, że udaje mi się kontynuować to dzieło, warto jednoczyć ludzi” – powiedziała Maria Kwiatkowska-Cugow, wdowa po poecie, która obecnie prowadzi fundację.
W centrum Lublina na Placu Litewskim ustawiła się wojskowa orkiestra i kompania honorowa oraz grupy kawalerzystów w historycznych mundurach polskich ułanów i węgierskich huzarów. Odegrano hymny państwowe Polski i Węgier.
Odczytano apel pamięci, żołnierze oddali salwę honorową. Z głośników odtwarzano wiersze Kwiatkowskiego-Cugowa i Wieniawy-Długoszowskiego. Orkiestra wojskowa grała kolędy, węgierskie marsze i pieśni legionowe. Zebrani złożyli kwiaty na płycie Pomnika Nieznanego Żołnierza i pod Pomnikiem Józefa Piłsudskiego.
Tadeusz Kwiatkowski-Cugow, poeta i satyryk, żył w latach 1940-2008. Debiutował w 1966 r. na łamach lubelskiego pisma „Kamena”. Był animatorem życia literackiego w Lublinie. Jest autorem tomików wierszy: „Kiedyś puszczą lody, ziemia wysłucha wszystkich”, „Kolędy”, „Karoland”, „Suita wileńska”.(PAP)
kop/ mow/
