Paweł Kędzierski. Fot. PAP/J. Turczyk
Nie żyje dokumentalista Paweł Kędzierski, twórca około 30 krótkich i kilku pełnometrażowych filmów dokumentalnych, związany przez wiele lat z WFD (obecnie: WFDiF) w Warszawie, współzałożyciel Studia Filmowego Kronika. Artysta zmarł 21 stycznia.
Paweł Kędzierski urodził się 2 lipca 1946 r. w Warszawie. Studiował polonistykę na UW, w 1971 r. ukończył Wydział Reżyserii łódzkiej PWSFTviT, gdzie uczył się od klasyków polskiego dokumentu Jerzego Bossaka i Kazimierza Karabasza. Na początku swojej pracy zawodowej zrealizował trzy dokumenty dla Telewizji Polskiej: "Widziane z dołu" (1971, z Marcelem Łozińskim), "Bezdroże" (1972) i "Puste krzesła" (1972, dwa ostatnie z Radosławem Piwowarskim). W 1973 r. związał się z Wytwórnią Filmów Dokumentalnych (obecnie: Wytwórnią Filmów Dokumentalnych i Fabularnych).
"Należę do +pokolenia ’68+, Marzec przeżyłem na studiach i w Warszawie, i w Łodzi. Wszyscy chcieliśmy coś przekazać z tamtych czasów. Gdy tylko pojawiła się możliwość zrobienia pierwszego filmu po przyjęciu nas, Marcela Łozińskiego i mnie do WFD, postanowiliśmy, że nakręcimy go wspólnie, i że będzie to film o Marcu" - zacytowało Kędzierskiego Stowarzyszenie Filmowców Polskich na swojej stronie internetowej.
"Ujęcie tematu wprost nie przeszłoby przez cenzurę, więc w filmie +Happy End+ (1973) pokazaliśmy typowo +Marcową+ sytuację: wyrzucanie z pracy młodego inżyniera na zebraniu partyjnym – rozwijał myśl reżyser. Jednym z operatorów +Happy Endu+ był Stanisław Niedbalski, a film montowała Lidia Zonn. Współpraca z nimi to jak drugi fakultet, spotkanie z czystą sztuką i bezinteresownością – wspominał Kędzierski.
W WFD Kędzierski zrealizował "Dzień Dziecka" (1981), za który otrzymał Nagrodę Główną na MFF Krótkometrażowych w Oberhausen. Był również współtwórcą pełnometrażowego dokumentu WFD "Robotnicy 1971: Nic o nas bez nas" (1972, reż. Krzysztof Kieślowski, Tomasz Zygadło). Jednak jak podaje SFP, "film (...) został odrzucony z przyczyn politycznych". "Na zmiany cenzorskie, z którymi wyemitowała go Telewizja Polska pt. +Gospodarze+, nie godziliśmy się. Wycofaliśmy nazwiska" – podkreślał dokumentalista.
W latach 70. był członkiem Zespołu Filmowego "X", w którym zrealizował m.in. film "Trochę wielkiej miłości" (1976) oraz razem z Agnieszką Holland i Jerzym Domaradzkim "Zdjęcia próbne" (1976). W 1990 r. został współzałożycielem Studia Filmowego Kronika, w ramach którego przez wiele lat funkcjonowała Polska Kronika Filmowa. Był współreżyserem filmów "Wybór Polski" (1991), "Jaka Polska" i reżyserem "Wybory 89" (1990) oraz "Zdarzyło się tylko w Polsce" (2011).
Za fabularyzowany dokument "My Cichociemni. Głosy żyjących" (2008) otrzymał Złotą Szablę na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Historycznych i Wojskowych w Warszawie oraz Platinum Remi na Worldfest Independent Film Festival w Houston.
Paweł Kędzierski zasiadał w Zarządzie Głównym SFP i przewodniczył Sekcji Filmu Dokumentalnego. Od momentu powstania Studia Munka pracował w Radzie Programowej "Pierwszego Dokumentu". Jest laureatem Nagrody Stowarzyszenia Filmowców Polskich za wybitne osiągnięcia artystyczne i wkład w rozwój polskiej kinematografii.
Pogrzeb Pawła Kędzierskiego odbędzie się 30 stycznia na Cmentarzu Północnym w Warszawie - podał Polski Instytut Sztuki Filmowej. (PAP)
autor: Olga Łozińska
oloz/ agz/
