Urodził się 1 września 1949 r. w Warszawie. Jest synem Marii Stypułkowskiej-Chojeckiej ps. Kama, łączniczki i sanitariuszki batalionu Armii Krajowej „Parasol”, uczestniczki zamachu na Franza Kutscherę, oraz żołnierza tego samego batalionu Jerzego Chojeckiego ps. Spokojny. Brał udział w strajkach studenckich w marcu 1968 r. Został usunięty z uczelni. Studia dokończył w 1974 r. na Wydziale Chemii Uniwersytetu Warszawskiego. Został zatrudniony w Instytucie Badań Jądrowych w Świerku.
Już w 1976 r. rozpoczął współpracę ze środowiskiem Komitetu Obrony Robotników. Był jednym z obserwatorów radomskich procesów robotników organizowanych przez władze komunistyczne po czerwcu 1976 r. Bardzo wcześnie zaangażował się w tworzenie podziemnego ruchu wydawniczego. Drukował pierwsze czasopisma niezależne – „Biuletyn informacyjny KOR” i „Komunikat”. W październiku 1976 r. po raz pierwszy został zatrzymany przez milicję. W 1977 r. założył Niezależną Oficynę Wydawniczą „NOWA”. Był jednym ze współorganizatorów Czarnego Marszu – manifestacji krakowskich studentów po zamordowaniu Stanisława Pyjasa. Przez współpracowników był uważany za jednego z najskuteczniejszych konspiratorów, najdokładniej przestrzegających zasad prowadzenia działalności podziemnej. Pod koniec lat siedemdziesiątych był wielokrotnie zatrzymywany i brutalnie przesłuchiwany. 25 marca 1980 r. został aresztowany. Podjął głodówkę protestacyjną przeciwko nieprzedstawianiu mu zarzutów prokuratorskich. Był wspierany przez innych opozycjonistów, którzy podjęli głodówkę w kościele p.w. św. Krzysztofa w Podkowie Leśnej. Ostatecznie został skazany na półtora roku więzienia w zawieszeniu.
Chojecki podczas Sierpnia '80
Chojecki: Po latach bardziej doceniam znaczenie wydarzeń sierpniowych
W sierpniu 1980 r., wraz z innym drukarzem podziemia Konradem Bielińskim, przyjechał do strajkującej Stoczni Gdańskiej. Drukował ulotki i biuletyny dla strajkujących robotników. 23 sierpnia został aresztowany, gdy na krótko przekroczył bramę Stoczni. Został zwolniony dopiero, gdy podpisano Porozumienia Sierpniowe. Dzięki nim ponownie znalazł pracę w Instytucie Badań Jądrowych. Wszedł w skład komisji ds. dostępu „S” do środków masowego przekazu. Organizował ruch wydawniczy Regionu Mazowsze NSZZ „Solidarność”.
Chojecki na emigracji
W październiku 1981 r. wyjechał do Francji. Tam zastało go wprowadzenie stanu wojennego. Tworzył m.in. miesięcznik „Kontakt”, kierowany do opozycji na emigracji, oraz firmę Video-Kontakt zajmującą się produkcją materiałów dokumentalnych poświęconych działaniom „Solidarności” i dystrybucją kaset wideo z cenzurowanymi przez komunę filmami, m.in. „Przesłuchaniem” Ryszarda Bugajskiego. Zajmował się również organizowaniem przemytu środków technicznych dla podziemnej „S”.
Powrót Chojeckiego do Polski
W roku 1990 powrócił do kraju. Podziemne wydawnictwo „NOWA” przekształcił w legalną „superNOWĄ”. W 1992 r. współzakładał jedną z pierwszych prywatnych stacji telewizyjnych – Niezależną Telewizję Warszawa. W latach 2003–2008 był prezesem Stowarzyszenia Wolnego Słowa, skupiającego wszystkich zaangażowanych w działalność wydawniczą w okresie PRL. W 2008 r. został wybrany na honorowego prezesa tej organizacji.
W 2006 r. został odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.
W 2022 r. uhonorowany Orderem Orła Białego. (PAP)
