Znicze przed Ścianą Straceń w byłym niemieckim KL Auschwitz złożyły w Święto Niepodległości oświęcimskie władze samorządowe i dyrekcja Muzeum Auschwitz. Obóz jest symbolem martyrologii naszego narodu. Niemcy zamordowali w nim ponad 70 tys. Polaków.
Rzecznik Muzeum Bartosz Bartyzel przypomniał, że 11 listopada jest w Miejscu Pamięci Auschwitz dniem podwójnie symbolicznym. W środę minęła 79. rocznica pierwszej egzekucji przy Ścianie Straceń. Niemcy zastrzelili wówczas ponad 70 osób, niemal wyłącznie Polaków. Wśród nich było 27 osadzonych w bloku 11 oraz 44 więźniów wezwanych z obozu przez gestapo.
Tego dnia Niemcy prawdopodobnie zabili też 80 Polaków przywiezionych z aresztu śledczego w Mysłowicach.
Rzecznik Muzeum Bartosz Bartyzel przypomniał, że 11 listopada jest w Miejscu Pamięci Auschwitz dniem podwójnie symbolicznym. W środę minęła 79. rocznica pierwszej egzekucji przy Ścianie Straceń. Niemcy zastrzelili wówczas ponad 70 osób, niemal wyłącznie Polaków. Wśród nich było 27 osadzonych w bloku 11 oraz 44 więźniów wezwanych z obozu przez gestapo.
Podczas istnienia obozu Niemcy zastrzelili przed Ścianą Straceń co najmniej kilka tysięcy osób. W zdecydowanej większości byli to Polacy. Egzekucje przeprowadzali w tym miejscu do końca 1943 r. W lutym następnego roku konstrukcja została rozebrana.
W Cieszynie w intencji niepodległej ojczyzny odprawione zostało w luterańskim kościele Jezusowym nabożeństwo ekumeniczne. Delegacja władz miasta złożyła kwiaty m.in. pod tablicą upamiętniającą powołanie Rady Narodowej Księstwa Cieszyńskiego i przez pomnikiem ku czci Legionistów Śląskich poległych za Polskę.
Rada Narodowa Księstwa Cieszyńskiego zawiązała się 19 października 1918 r. 11 dni później ogłosiła proklamację przynależności Ziemi Cieszyńskiej do państwa polskiego i przejęciu w jego imieniu władzy nad Księstwem Cieszyńskim. Na czele Rady stali ks. Józef Londzin, Jan Michejda oraz Tadeusz Reger.
Rada Narodowa Księstwa Cieszyńskiego zawiązała się 19 października 1918 r. 11 dni później ogłosiła proklamację przynależności Ziemi Cieszyńskiej do państwa polskiego i przejęciu w jego imieniu władzy nad Księstwem Cieszyńskim. Na czele Rady stali ks. Józef Londzin, Jan Michejda oraz Tadeusz Reger.
Legion Śląski, na czele którego stanął Hieronim Przepiliński, kierownik szkoły wydziałowej w Cieszynie i komendant organizacji sokolskich na Śląsku Cieszyńskim, zasiliło ponad 400 ochotników – młodych górników i metalowców, rzemieślników, uczniów i nauczycieli, kupców, urzędników, a także chłopów i górali. Legioniści wymaszerowali z Cieszyna 21 września 1914 r. Dotarli do Mszany Dolnej, gdzie po kilku reorganizacjach zrąb oddziału włączony został do II Brygady Legionów Polskich.
Bielskie Centrum Kultury przygotowało na rocznicę odzyskania niepodległości, a także przypadającą w br. 100. rocznicę powrotu Bielska do Polski, film muzyczny „Droga do niepodległości”. Został on udostępniony w internecie m.in. na stronie Centrum oraz jego facebookowym profilu.
W filmie-koncercie pieśni patriotyczne, żołnierskie i utwory współczesne zaprezentowali artyści Towarzystwa: śpiewaczka Joanna Korpiela-Jatkowska, wiolonczelistka i narratorka filmu Urszula Mizia oraz pianista Janusz Kohut.
Film przywołuje wydarzanie sprzed 102 lat, ale także te późniejsze, które doprowadziły do powrotu Bielska w granice Rzeczypospolitej. Twórcy filmu przypomnieli w jakich okolicznościach miasto przestało być częścią państwa polskiego. Przywileje miejskie i handlowe nadał Bielsku w 1312 r. książę Mieszko I Cieszyński. W 1327 r. jego potomek Kazimierz I złożył hołd lenny królowi czeskiemu Janowi Luksemburczykowi. W ten sposób na 593 lat Bielsko znalazło się poza granicami Polski. Rzeka Biała wyznaczała granice między królestwem polskim i czeskim, a od XVI w. – między cesarstwem austriackim i królestwem polskim.
28 lipca 1920 r. na mocy decyzji Rady Ambasadorów, czyli międzynarodowego organu wykonawczego traktatu wersalskiego kończącego I wojnę światową, Bielsko stało się częścią odrodzonej Rzeczypospolitej. (PAP)
autor: Marek Szafrański
szf/ tgo/
